چکيده
همواره در تحليل و بررسي سيستم‌هاي ارتعاشي، شناسايي و توصيف سيستم‌هاي غيرخطي به دليل داشتن پيچيدگي‌هاي منحصر به فرد خود داراي اهميت بالايي مي‌باشند. از اين رو دانشمندان و مهندسين همواره به دنبال يافتن روشي با دقت بالا و كاربردي براي شناسايي و توصيف اين سيستم‌ها بوده اند . مشخص است كه آناليز يك سازه بدون شناسايي دقيق رفتار آن سازه و داشتن مدلي مناسب از آن تقريباً غيرممكن است، از اين رو براي آناليز سيستم‌ها و سازه‌هاي غيرخطي داشتن روشي براي توصيف و شناسايي پارامتر‌هاي آن همواره از اهميت بالايي برخودار بوده است. تبديل هيلبرت يكي از روش‌هاي مناسبي است كه از زمان معرفي آن به عنوان يك روش براي شناسايي و توصيف سيستم‌هاي غيرخطي، همواره مورد توجه مهندسين و دانشمندان قرار گرفته است. اين روش با كارايي در هر دو حوزه‌ي زمان و فركانس با استفاده از تركيب(Modulation) و تفكيك (Decomposition) سيگنال‌هاي ورودي و خروجي، به تحليل سيستم مي‌پردازد. در اين مطالعه ابتدا آشنايي با عوامل غيرخطي صورت گرفته و سپس با مروري بر روند شناسايي سيستم‌هاي غيرخطي و تبديل هيلبرت، به شرح مختصر مطالعات صورت گرفته بر روي اين موضوعات پرداخته شده است و نقاط قوت و ضعف روش‌هاي ارئه شده را بيان شده است ، سپس آينده و كارايي اين روش را در آينده‌ي علم شناسايي سيستم‌هاي غيرخطي و توصيف پارامتر‌هاي آنها مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته است.
