چکيده
چكيده
جاذبهاي مايكروويو به دليل كاربرد گسترده در رادارگريزي، ساخت حفاظها و كاهش آلودگي
الكترومغناطيسي شاهد توجه روزافزوني هستند. چنين جاذبهايي ميتوانند با رويكرد فيلتري طراحي شده
و در پهناي باند يا فركانسهايي مشخص اقدام به جذب كنند يا به عنوان يك جاذب راداري باند وسيع، در
بازه فركانسي گستردهاي اقدام به جذب امواج الكترومغناطيسي نمايند.
سابقه طراحي جاذب _ و به شكل مشخص جاذب راداري _ به حدود يك قرن پيش، يعني درست پس از
اختراع رادار برميگردد. به شكل صنعتي، اولين بار جاذبهاي هرمي در اتاقكهاي ضد اكو مورد استفاده
1 قرار گرفتند. در طول جنگ جهاني دوم، ارتش آلمان نازي مادهاي تحت عنوان "وِش
" را براي زير دريايي-
ها توسعه داد كه داراي تشديد در فركانس 3 گيگاهرتز بود. همينطور اياالت متحده بر روي مادهاي تحت
عنوان 410-MX كار كرد كه گذردهي الكتريكي آن حدود 150 بود. از اين ماده هم در نيروي دريايي و
2 هم در نيروي هوايي، در ضخامتهاي مختلف استفاده شد. در همين زمان، صفحات تشديدگر ساليسبري
با
%25 پهناي باند تشديد توسعه داده شدند.
با گذر زمان و پيشرفت علم در دو زمينه مواد و فيزيك، تحقق ساختارهايي كه ملزومات جذب ايدهآل تر
امواج الكترومغناطيسي را دارا ميباشند، ميسر تر از گذشته شد. امروزه محققين با افزودههاي مغناطيسي،
توسعه نانو ساختارهاي پيچيده همچون هسته پوستهها، استفاده از دوقطبيهاي فضايي بين اليهاي و ... به
نوعي اقدام به سنتز پارامترهاي الكترومغناطيسي موادي ميكنند كه با كمك آنها جذب بيش از 90 %در بازه
فركانسي وسيع، ميسر گشته است تا جايي كه حتي نگاه به بهينه سازي ساير پارامترهاي كليدي جاذب،
همچون وزن هم مورد توجه تيمهاي تحقيقاتي قرار گرفتهاست.
در سمينار پيش رو، پس از يك مرور تاريخي كوتاه، ابتدا به بررسي ساز و كار جذب امواج الكترومغناطيس
پرداخته و سپس آخرين دستآوردهاي بشر در اين زمينه رو مورد بررسي قرار ميدهيم.
واژههاي كليدي: جاذبهاي راداري، رادار گريزي، مواد جاذب رادار، امواج مايكروويو، نانوساختارها
