8179

ارزيابي اثر برخورد سازه هاي مجاور بر عملكرد ساختمان ها

1399

دكتر غلامرضا قدرتي اميري

زلزله به عنوان يكي از مخرب ترين پديده هاي طبيعي همواره مورد توجه بشر بوده است تا با تدبير ساز وكارهايي، موفق به در امان ماندن از آسيب هاي آن شود. بخش اعظمي از جهان در معرض زلزله قرار دارد و در مناطق با لرزه خيزي بالا و گسل هاي فعال، زلزله و آسيب هاي بالقوه ي آن همواره طراحي و مقاوم سازي سازه ها را در اين مناطق تحت تاثير خود قرار داده است. برخورد سازه اي به دليل عدم فاصله ي كافي بين سازه هاي مجاور در زلزله هاي متعددي مشاهده شده است. برخوردها معمولاْ نيروهاي ضربه اي شديد و پالس هاي شتاب كوتاه مدتي ايجاد مي كنند كه موجب آسيب¬ شديد در ساختمان هاي برخوردكننده مي-شود. به همين دليل، ضربه ي سازه اي ناشي از زلزله طي سه دهه¬ي اخير به طور گسترده مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است. نتايج برخي از اين تحقيقات، همخواني داشته و نتايج برخي ديگر، متناقض بوده است. اين پژوهش، مطالعات تحقيقاتي قبلي در خصوص ضربه ي سازه اي ناشي از زلزله را با هدف درك بهتر پديده ي برخورد و علل حاكم بر نتايج متناقض مرور مي كند. علاوه بر اين، اثر ضربه بر ساختمان هايي با پايه ي گيردار، ساختمان هاي جداسازي شده و ساختمان هاي واقع بر خاك هاي نرم بررسي مي گردد. سپس جوانب فاصله ي توصيه شده ي كافي مورد ارزيابي قرار مي گيرد و اقدامات تعديل كننده ي مناسبي نيز بررسي مي گردد. در نهايت، به منظور برآورد دقيق نيروي ضربه طي برخورد و همچنين پيش¬بيني رفتار آن به انواع روش¬هاي مدل¬سازي ضربه پرداخته مي شود.

11/15/2020 12:00:00 AM

70430

1399/12/16

برخورد سازه اي , مدل هاي برخورد , ساختمان گيردار , ساختمان جداسازي شده , فاصله ي لرزه اي , اقدامات تعديل كننده