چکيده
امولسيون 1 ها پراكندگي هاي مايع در مايعي هستند كه فاز پراكنده به صورت قطرات ريز كروي در فاز پيوسته
پخش شده است و به صورت سيستم هاي آب در روغن، روغن در آب و يا امولسيون هاي چندگانه وجود دارند.
اكثر سيستم هاي كلوئيدي از نظر ترموديناميكي ناپايدارند، اما امكان تشكيل امولسيون هايي كه از نظر سينتيك
پايدار باشند با استفاده از تركيبات فعال سطحي )سورفكتانت 2 ها( امكان پذير مي باشد. در سال هاي اخير،
بهبود كيفيت امولسيون با استفاده از ذرات جامد كلوئيدي 3 به عنوان عوامل امولسيون كننده بسيار مورد توجه
قرار گرفته است. به امولسيون هاي پايدار شده توسط ذرات جامد، پيكرينگ امولسيون 4 گفته مي شود. امولسيون
هاي پيكرينگ، با مكانيسم پايداري متفاوت از امولسيون هاي معمولي، به دليل خصوصيات منحصر به فرد آنها از
جمله جذب سطحي تقريبا برگشت ناپذير در سطح تماس دوفاز، و برهمكنش هاي ذره ذره قوي مي توانند
امولسيون را در برابر عوامل ناپايداري امولسيون ها به طور موثري پايدار كنند و جايگزين مناسبي براي امولسيون
هاي پايدار شده با سورفكتانت هاي با وزن مولكولي پايين باشند.در اين مطالعه به بررسي عوامل موثر بر پايداري
امولسيون پيكرينگ و همچنين بررسي كاربرد هاي آن در محيط زيست از جمله توليد فيلتر هاي هوا، جداسازي
انتخابي مواد معدني خاك و توليد فيلم ها و پوشش هاي زيستي مي پردازيم.
