10879

10879

پارك - موزه كوير (يادمان طبس)

كارشناسي ارشد

معماري - بناهاي آموزشي- فرهنگي

آبان ماه 1391

آبان ماه 1391

دكتر سيد عباس يزدانفر - دكتر سيد باقر حسيني

دكتر حسين مهدوي پور

هر فرهنگ و تمدني مبتني بر يك جهانبيني است و داراي يك سري از ارزش هاست كه ناشي از شناخت جمعي مردم آن تمدن است. اين شناخت اجتماعي در كنار كاركردها و رفتارها منجر به ظهور معماري آن فرهنگ مي¬شود. در اين ميان بناهاي عمومي و شاخص هر شهر نقش ويژه داشته و بار اصلي حفظ و اشاعۀ ارزش¬هاي آن اجتماع را به دوش مي¬كشند. هدف رسالۀ حاضر ايجاد فضاي معماري مناسبي براي فراهم نمودن فرصت تأمل در حقايق آفرينش و رجوع به فطرت پاك انساني به هدف وحدت در ابناء بشر است. و فرض ما بر اين استوار كه در دنياي امروز موزه¬ها با توجه به خاستگاه و ماهيت خود در دنياي باستان مي¬توانند فضاي مناسبي را براي اين امر فراهم نمايند، به شرط آنكه بتواند بر اساس رسالت سنتي خود با محوريت ذكر طراحي گردد. در اين رساله ابتدا از روش تحليل محتوايي متون مرتبط به خاستگاه موزه و روند تغيير آن و همچنين معادل آن در فرهنگ اسلامي پرداخته و پس از آن طريق روش مورد پژوهي به تحليل كالبد و فضاي موزه براي تسلط بر نحوۀ تاثير آن بر بازديدكننده مي¬پردازيم. در نهايت مباني نظري پارك-موزۀ كوير بسته به هدف موردنظر و با محوريت ذكر ترسيم شده است. براي اين منظور با تغييري در تعريف موزه امروزي و نزديك كردن آن به ماهيت وجودي خود رابطه اي مناسب براي انسان-موزه-كوير تعريف شده كه در آن انسان و موزه در تعامل باهم به وحدت مي¬رسند. هندسه¬اي ساده و ريتيميك و دور از هرگونه سبك گرايي دنياي مدرن، و استفاده از نظريۀ مراكز _كه در معماري سنتي ما فراوان است_ اصلي ترين معيارهاي طراحي معماري فطرت جوي پارك-موزه كوير است. واژه‌هاي كليدي: موزه، ذكر،شناخت، فطرت، كوير، معماري حقيقي