چكيده
چكيده
در كاربردهاي ساختماني، ميراگرهاي غيرفعال عموماًً در مهاربندها استفاده شده و توسط مؤلفه‌ي جابجايي نسبي فعال مي‌شوند. با اين حال در مواردي كه جابجايي‌هاي الاستيك بين طبقه‌اي كوچك باشند، استفاده از اين ميراگرها بدون هيچگونه تمهيداتي مناسب نمي‌باشد. به همين منظور در اين پايان‌نامه توسعه و كاربرد سيستم‌هاي ميرايي الحاقي با مهاربندهاي تقويت‌كننده بررسي شده و يك سيستم جديد با مكانيسم گيره - لولا ، HJS، ارائه شده است كه به طور چشم‌گيري تأثير ابزارهاي ميرايي را تقويت مي‌كند. براي بدست آوردن ضرايب ميرايي بهينه در اين سيستم از تئوري كنترل بهينه بر مبناي روش تنظيم كننده‌ي خطي درجه دو ، LQR، استفاده شده است. كارآيي سيستم ارائه شده با شبيه‌سازي عددي يك ساختمان هفت طبقه در معرض زلزله بررسي شده است. اين شبيه‌سازي نشان مي‌دهد كه رفتار سازه‌ي ميرا شده با سيستم تقويت‌كننده‌ي HJS كاملاً بهبود يافته است.
واژه‌هاي كليدي: ميراگر، پاسخ سازه‌اي، بهينه‌سازي، سيستم تقويت‌كننده ، كنترل سازه‌اي، تحريكات زلزله
