11204

11204

توسعه رويكردي براي مكان يابي تسهيلات پيرو و پيشرو در يك محيط رقابتي

كارشناسي ارشد

صنايع گرايش مديريت سيستم ها و بهره وري

دي 1391

دي 1391

دكتر سيد محمد سيد حسيني

دكتراحمد ماكوئي

چكيده: تعاملات اجتماعي يكي از نيازهاي اساسي انسان مي باشد كه تأثيرات بالقوه بالايي در سلامت افراد جامعه دارد، و لزوم شكل گيري و تداوم آن همواره مورد تأكيد بوده است و يكي از اهداف مهم در خلق فضا مي باشد. از سوي ديگر رشد سريع و شتابان شهرهاي ايران در چند دهه اخير به لحاظ كالبدي و درگيري متخصصان و مسئولان با مسائل كمي، باعث غافل ماندن آنها از جنبه هاي كيفي و محتوايي شده است. اين وضعيت انگيزه تعاملات اجتماعي را در خيابانهاي اصلي را به حداقل ممكن رسانده است. اين پژوهش تلاش مي كند تا كارايي مولفه هاي كيفي سازنده خيابانهاي اصلي شهر را در حوزه نظريات مربوط به تعاملات اجتماعي و روابط پايدار انساني مورد آزمون قرار دهد. بنابراين پايين بودن سطح تعاملات اجتماعي در خيابانهاي اصلي به عنوان مسئله اصلي تحقيق مطرح مي گردد، در اين تحقيق سعي مي شود به راه حل مناسبي براي اين مسئله از طريق شناسايي و ارزيابي مولفه هاي مختلف با استفاده از روشهاي آماري (كمي) و مطالعات كيفي و برداشتهاي ميداني، دست يابيم. اين پژوهش با هدف سنجش تعاملات اجتماعي در خيابانهاي اصلي شهر سنندج، با انتخاب تعداد معيني از شاخصهاي كيفي محيطي و با تأكيدي كه بر تئوري خلق مكان دارد به تدوين معيارهاي و زير معيارهايي جهت آزمون و ارزيابي اين شاخصها در خيابانهاي اصلي شهر سنندج مي پردازد و اينكه آيا نظريات جهانشمولي كه در رابطه با تعاملات اجتماعي ارائه شده اند قابليت تعميم پذيري در مقياسهاي محلي همچون خيابانهاي اصلي شهر سنندج را دارند يا خير. تحقيق حاضر بر پايه راهبرد همبستگي، مطالعات ميداني و اسنادي و مصاحبه هاي عميق صورت گرفته است و شامل مطالعه تطبيقي و تحليلي خيابانهاي اصلي شهر با هنجارهاي كيفي مشخص شده مي باشد بنابراين چهار خيابان با قابليتهاي متفاوت تاريخي، كالبدي و اجتماعي- اقتصادي مورد بررسي قرار گرفتند و آرا و نظرات 483 نفر از استفاده كنندگان در سطح خيابانهاي مورد مطالعه جمع آوري گرديد. نتايج ارزيابي ها نشان مي دهد كه خيابانهاي اصلي شهر سنندج در رديف فضاهاي باز عمومي با سطح پاييني ار تعاملات اجتماعي مي باشند. همچنين اثبات گرديد كه با ارتقاي سطح كمي و كيفي خيابانها به ترتيب مي توان انتظار سطح بالاتري تعاملات اجتماعي را داشت و نتايج پژوهش بر اهميت نقش مولفه هاي كيفي فضا در ارتقاي تعاملات اجتماعي دلالت مي كنند و اينكه مولفه هاي عيني چون، كارايي و نفوذپذيري بيشترين نقش را توسعه تعاملات اجتماعي دارند و مولفه هاي ادراكي چون خوانايي و امنيت از نقش گمرنگتري برخوردار بوده اند البته در اين ميان بايد به نقش مولفه هاي فردي و زمينه اي به عنوان عوامل مداخله گر كه تأثير بسزايي در بسط تعاملات دارند، اشاره نمود، كه در مجموع نتايج بدست آمده حاكي از اين است كه نظريات جهانشمولي كه در رابطه با تعاملات اجتماعي مطرح شده در مقياس محلي و در محدوده خيابانهاي اصلي با ترديد همراه مي باشند. واژگان كليدي: تعاملات اجتماعي، خيابانهاي اصلي، مكان، مولفه هاي كيفي، مقياس محلي