11290

11290

طراحي مجتمع آموزشي همساز با اقليم شهر اصفهان

كارشناسي ارشد

معماري - طراحي فضاهاي آموزشي و فرهنگي

زمستان 1391

زمستان 1391

مهندس عبدالحميد نقره كار

دكتر سيد مجيد مفيدي

چكيده: جهان امروز با مسئله¬اي تحت عنوان تغييرات كلي اقليم مواجه گرديده است. از آنجا كه تغييرات اقليم، تحت تأثير مستقيم مصرف انرژي¬هاي فسيلي است، لذا معماران نيز موظف¬اند چگونگي كاربرد انرژي را در بخش¬هاي مختلف ساختمان مورد مطالعه دهند. در اين ميان، فضاهاي آموزشي 20 درصد مصارف انرژي در بخش ساختمان را به خود اختصاص داده¬اند، از اين رو اقدامات بيشتر به منظور كاهش مصرف انرژي در اين بناها امري مهم و عاجل به نظر مي-رسد. طرح پايان نامه پيش رو با هدف كاهش مصرف انرژي و در پاسخ به اين سوال كه "چگونه مي¬توان راستاي دستيابي به كيفيت مطلوب فضاي آموزشي، از شاخصه¬هاي معماري پايدار بهره جست؟" صورت گرفته است و با مطالعه دقيق و كاربردي اقليم، پيش از طراحي مجتمع آموزشي در شهر اصفهان - كه امروزه در ايران بسيار مورد توجه قرار گرفته است- به راهكارهايي دست مي¬يابد كه ميزان كارايي بنا را به ميزان قابل توجهي افزايش دهد. مطالعات انجام شده نشان مي¬دهد ارتباط ميان بنا و اقليم يكي از اصلي¬ترين عوامل تأثيرگذار در شكل¬گيري طرح مي-باشد. همانطور كه سازمان¬هاي ملّي و بين¬المللي چون سازمان مديريت انرژي و طراحي محيطي و سازمان مشاركت مدارس با عملكرد بالا نيز بر اين امر به درستي صحه گذاشته¬اند. نتايج مطالعات اين سازمان¬ها ساخت چندين مجتمع آموزشي كاملاً بومي در جهان با ميزان مصرف انرژي صفر مي¬باشد. كاربرد نتايج آن تجربيات در ايران به دليل عدم هماهنگي با بوم، نتايج مشابه را در پي نخواهد داشت. لذا اين رساله با توجه به خلاء موجود در زمينه ارتباط عميق ميان معماري فضاهاي آموزشي و تدابير برگرفته از محيط، راهكارهاي همسازي بناي يك مجتمع آموزشي در شهر اصفهان با محيط را مورد مطالعه قرار مي¬دهد. اين پژوهش در محدوده پژوهش¬هاي نظري- كاربردي قرار دارد. در فصل اول رساله، كليات موضوع و اهداف و ضرورت آن مورد بررسي قرار مي¬گيرد. در فصل دوم، با نگاهي اجمالي به واژگان آموزش و پرورش، به مطالعه تاريخچه آموزش نوين در ايران مي¬پردازد و رويكرد پيش رو در كشور را در آموزش و طراحي مجتمع¬هاي آموزشي مورد ارزيابي قرار مي¬دهد. در فصل سوم شالوده نظري طرح با هدف دستيابي به شرايط آسايش محيطي در فضاي آموزشي به منظور بهبود كيفيت آموزش و كاهش مصرف انرژي مطرح مي¬گردد. نتايج حاصل نشان مي¬دهد كه راه¬حل مناسب جهت تأمين شرايط آسايش محيطي فضاهاي آموزشي، بهره¬گيري از تجزيه و تحليل نوع اقليم بر عناصر معماري مي¬باشد. در فصل چهارم، ويژگي¬هاي مدنظر نمونه¬هاي موفق طراحي مجتمع¬هاي آموزشي در جهان به منظور تبيين بهتر مسير طراحي مورد بررسي قرار مي¬گيرد. در فصل پنجم، با به چالش كشيدن استانداردهاي طراحي، بر مبناي برنامه طرح و ابعاد فضاها در نمونه¬هاي شاخص مدارس در جهان، به بيان استاندارد مطلوب طرح پيش رو مي¬پردازد. در فصل ششم، زمين طرح بر اساس مباني پيشين مورد ارزيابي قرار مي-گيرد. در فصل نهايي نيز فرايند طراحي تبيين مي¬گردد. واژگان كليدي: همسازي بنا با اقليم، مجتمع¬هاي آموزشي، مدرسه پايدار، مطالعات طراحي