چكيده
چكيده
در اين پروژه، امكان سنتز نانوذرات منيزيم اكسيد متخلخل با استفاده از روش¬هاي هيدروترمال، مكانوشيميايي، قالب سخت و روش رسوبگذاري شيميايي مورد بررسي قرارگرفته است. در روش مكانوشيميايي، اگزاليك اسيد بعنوان ليگاند آلي مورد استفاده قرار گرفت، اين در حالي است كه در روش هيدروترمال، آمونيوم استات، تري اتانول آمين، دي متيل آمين پروپيل آمين و اولئيك اسيد به عنوان ليگاندهاي آلي و منيزيم نيترات 6 آبه و منيزيم استات 4 آبه به عنوان پيش ماده¬هاي فلزي مورد استفاده قرار گرفتند. نقش ساير عوامل موثر مانند دما واكنش و زمان نيز مطالعه بررسي شدند. نتايج نشان داده¬اند كه دستيابي به نانو ساختارهاي منيزيم اكسيد متخلخل از طريق روش¬هاي مكانوشيميايي و هيدروترمال وجود ندارد. در روش قالب سخت كه در آن از كربن فعال عامل¬دار شده به عنوان قالب، منيزيم نيترات 6 آبه به عنوان پيش ماده فلزي، CTAB، آب و مخلوط آب/اتانول (5:3) به عنوان حلال استفاده شده بودند. با تغير حلال، ساختارهاي متفاوتي به دست آمدند كه مورد بررسي قرار گرفتند. در نهايت و از بين روش¬هاي به كار رفته، روش رسوبگذاري شيميايي بهترين نتيجه را به دست آورد .در اين روش، منيزيم استات 4 آبه وآمونيوم اگزالات يك آبه بعنوان عوامل رسوب دهنده و F127 بعنوان ماده فعال سطحي بصورت محلول در آب استفاده شدند .در اين روش نانو ساختارهاي مزوپروس متفاوتي از طريق تغيير عوامل موثر بر واكنش، مواد فعال سطحي استفاده شده، دما سوختن، نسبت فلز به ماده فعال سطحي و نوع ليگاندهاي آلي بكار رفته، به دست آمدند. اندازه گيري¬هاي BET نشان داد كه اين نانو ساختار داراي مساحت سطحي برابر m2/g 46 حفراتي با اندازه متوسط nm 23 و حجم حفرات m3/g 27 است. تمام نانو ساختارهاي سنتز شده در اين پژوهش با كمك روش هاي FT-IR، SEM، EDAX، BET و XRD مورد بررسي قرار گرفتند.
كلمات كليدي: منيزيم اكسيد، ساختارهاي متخلخل، روش ¬هااي هيدروترمال، مكانوشيميايي، قالب سخت، رسوبگذاري شيميايي.