11538

11538

بهبود روش‌هاي اشكال‌زدايي نرم‌افزار به منظور تخمين قطعات مستعد خطا

كارشناسي ارشد

كامپيوتر - نرم‌افزار

بهمن ماه 1391

بهمن ماه 1391

دكتر سعيد پارسا

چكيده براي آگاهي از ميزان كيفيت نرم‌افزار لازم است فاكتورهاي مؤثر در كيفيت را اندازه بگيريم. از جمله‌ي فاكتورهاي كيفي عبارتند از: ميزان قابليت اطمينان و تعداد خطا در نرم‌افزار. اگر بتوان اين فاكتورها را در حين چرخه‌ي توسعه‌ي نرم‌افزار اندازه‌گيري كرد، مي‌توان فعاليت‌هاي مؤثر و بهينه‌تري را در راستاي بهبود كيفيت نرم‌افزار انجام داد. مشكل اينجاست كه اين دسته از فاكتورها در مراحل آخر توسعه‌ي نرم‌افزار در دسترس خواهند بود. براي حل اين مشكل، اين فاكتورها توسط معيارهايي اندازه‌گيري مي‌شوند كه در چرخه‌ي توسعه‌ي نرم‌افزار به صورت زودهنگام در دسترس هستند. معيارهاي اندازه‌گيري شده به عنوان ورودي مدل پيش‌بيني خطا هستند و خروجي اين مدل، قطعاتي هستند كه احتمال بروز خطا در آن‌ها وجود دارد. پيش‌بيني قطعات مستعد خطا، رويكردي اثبات شده در جهت تخصيص به موقع منابع پروژه در مرحله‌ي آزمون نرم‌افزار است. هنگامي كه يك قطعه به عنوان يك قطعه‌‌ي مستعد خطا پيش‌بيني مي‌شود، تلاش بيشتري براي آزمون و تصحيح آن بايد صرف شود. علاوه بر آن قطعه، تمامي قطعات وابسته به آن نيز نياز به رسيدگي ويژه‌اي دارند. زماني كه يك قطعه تغيير مي‌كند تمامي قطعات وابسته به آن نيز ممكن است تحت تأثير قرار بگيرند. مشكل در اين است كه معيارهاي شناخته شده‌‌اي كه در حوزه‌ي پيش‌بيني خطا مورد استفاده قرار مي‌گيرند، اين وضعيت را در نظر نمي‌گيرند. براي حل اين مشكل، در اين پايان نامه معيارهاي جديدي براساس تغييرات در موارد وابستگي ارائه شده است. نتايج تجربي به دست آمده نشان داد هرچه ميزان تغييرات در قطعات مورد وابستگي بيشتر باشد، احتمال خطا در قطعه‌ي وابسته بيشتر مي‌شود. با ارزيابي‌هاي صورت گرفته مشاهده شد معيار پيشنهادي قدرت پيش‌بيني نسبتاً بالايي دارد و به كار بردن آن براي ساخت مدل‌هاي پيش‌بيني خطا نيز افزايش قدرت پيش‌بيني را براي آن‌ها در پي داشت. كلمات كليدي: كيفيت نرم‌افزار، پيش‌بيني خطا، اندازه‌گيري، معيارهاي نرم‌افزاري، قطعات مستعد خطا، تغيير، وابستگي