11622

11622

بهبود عملكردهاي شهري از طريق اعمال سياست‌هاي توقفگاه‌هاي همگاني مطالعه‌ي موردي: خيابان ونك، تهران

كارشناسي ارشد

معماري و شهرسازي - برنامه‌ريزي شهري

اسفند ماه 1391

اسفند ماه 1391

دكتر مصطفي بهزادفر

چكيده امروزه، يكي از مهم‌ترين مشكلات شهرهاي بزرگ، كمبود فضاهاي توقف وسايل نقليه در مناطق عمده‌ي جاذب سفر است. عدم پيش‌بيني توقفگاه‌ها براي كاربري‌هاي مختلف شهري، معضلات بسياري چون اختلال در سامانه‌ي حمل و نقل، مشكلات اقتصادي، اتلاف زمان زياد، كاهش كارايي عملكردهاي شهري و تنزل كيفيت محيط زندگي شهري به وجود آورده است. بنابراين، با توجه به اهميتي كه تأمين توقفگاه‌ها در سامانه‌ي حمل و نقل دارند، بررسي سياست‌هاي مديريت و برنامه‌ريزي توقفگاه‌هاي همگاني به منظور بهبود عملكردهاي شهري، مهم‌ترين هدف اين پژوهش مي‌باشد. نمونه‌ي موردي انتخاب شده براي اين پژوهش، خيابان ونك شهر تهران است كه در منطقه‌ي 3 شهرداري تهران قرار دارد. اين پژوهش، به معرفي و ارزيابي روش‌هاي كارآمد در زمينه‌ي توقفگاه‌ها پرداخته و در پايان راهكارهايي را، براي حل مشكلات توقفگاه‌ها در محدوده‌ي خيابان ونك ارائه نموده است. بررسي مباني نظري و مطالعات پيشين انجام شده در زمينه‌ي توقفگاه‌ها، نخستين گام در اين پژوهش است. در ادامه، به بررسي تجارب اعمال سياست‌هاي توقفگاه‌ها، در شهرهاي مختلف جهان و بررسي وضعيت توقفگاه‌هاي همگاني در ايران، پرداخته شده است. پس از برداشت اطلاعات كاربري‌هاي محدوده و اطلاعات مربوط به عرضه و تقاضاي توقفگاه‌هاي آن، دو نوع پرسشنامه تهيه و تكميل شد. كمبود فضاي توقف برآورد شد و اهداف عملياتي، راهبردها، سياست‌ها و راهكارهاي مناسب براي بهبود وضعيت توقفگاه‌هاي محدوده، پيشنهاد گرديد. براي محدوده‌ي مورد مطالعه، سياست ايجاد و مديريت توقفگاه‌ها در نظر گرفته شد. در نهايت، سناريوهاي مختلف پيشنهادي براي قيمت‌گذاري توقفگاه‌ها، با استفاده از مدل لوجيت مورد ارزيابي قرار گرفت و نرخ مناسب قيمت‌گذاري توقفگاه‌هاي محدوده‌ي خيابان ونك، تعيين گرديد. واژه‌هاي كليدي: توقفگاه، سياست‌هاي توقفگاه‌ها، مديريت توقفگاه‌ها