11727

11727

اندازه گيري و مدل سازي ترموديناميكي حلاليت گازهاي هيدروكربني در يك مايع يوني

كارشناسي ارشد

شيمي - ترموديناميك و سينتيك

اسفندماه 1391

اسفندماه 1391

دكتر بهمن بهزادي - دكتر محمدرضا دهقاني

چكيده در اين تحقيق جهت جداسازي گاز دي¬اكسيدكربن از تركيب گاز طبيعي كه مهمترين جزء آن را گاز متان تشكيل مي¬دهد، حلاليت مخلوطي از دو گاز متان و دي¬اكسيدكربن در سه تركيب درصد مولي (%50 CO2 و %50CH4) و (%40 CO2 و %60 CH4) و (%10CO2 و %90 CH4) در مايع يوني 1- اكتيل 3- متيل ايميدازوليوم نيترات خالص كه داراي خلوصي بالاي 98 درصد بوده، در دو دماي 25 و 40 درجه سانتيگراد و در محدوده¬ي فشار بين صفر تا 50 بار توسط دستگاه آزمايشگاهي جذب موجود اندازه¬گيري شده است، فرآيند جذب از نوع جذب فيزيكي بوده است لذا براي توصيف و ارزيابي داده¬هاي تجربي بدست آمده و بررسي رفتار ترموديناميكي سيستم مورد آزمايش، مدل ضريب اكتيويته NRTL براي فاز مايع و معادله حالت پنگ رابينسون براي فاز بخار جهت مدل¬سازي سيستم مورد مطالعه بكار گرفته شده است و مقادير پارامترهاي قابل تنظيم براي مايع يوني و گاز در حالت خالص و همچنين براي مخلوط گاز و مايع يوني محاسبه شده است كه مدل ترموديناميكي بكار رفته داراي خطاي متوسطي در حدود 40 درصد براي سيستم مورد آزمايش بوده است. نتايج بدست آمده انتخاب پذيري بالايي از جزء CO2 را نسبت به جزء CH4 توسط [NO3][Omim]، در تمامي محدوده¬ي دما و فشار تحت آزمايش نشان مي¬دهد كه در واقع دارا بودن ضريب انتخاب¬پذيري بالا از مزيت¬هاي يك حلال جهت جداسازي به¬ شمار مي¬رود. واژه‌هاي كليدي: دي¬اكسيدكربن، متان، حلاليت، مايع يوني، انتخاب¬پذيري CO2 /CH4