چكيده
چكيده
امروزه كاهش خسارات مالي و جاني، افزايش قابليت اطمينان و ايمني سيستم‌ها، مورد توجه بسياري از صاحبان صنايع از جمله راه‌آهن قرار گرفته است. مطالعات انجام شده در اين زمينه بيانگر آن است كه ارزيابي ريسك روشي مناسب براي رسيدن به اين اهداف مي‌باشد. بمنظور ارزيابي ريسك راه‌آهن در زمان بهره‌برداري، بايد پارامترهاي مختلفي مورد توجه قرار گيرد. اين در حالي است كه بررسي‌هاي صورت گرفته نشان ميدهد، بيشتر مطالعات در ايران و ساير كشورها، تنها حادثه خروج از خط قطار را مورد ارزيابي قرار داده‌اند. در اينپژوهش ارزيابي ريسك راه‌آهن ايران با انجام يك مطالعه همه‌جانبه در خصوص انواع حوادث و بر اساس آمار و اطلاعات ثبت شده در اداره سوانح راه‌آهن ج.ا.ا. صورت گرفته است. در اين راستا ابتدا دو مدل درخت خطا و درخت وقايع براي حوادث محتمل در زمان بهره‌برداري تدوين شده و بر اساس آن مدل ارزيابي ريسك ايمني در راه‌آهن ايران توسعه يافته است. در نهايت با مطالعه موردي محور جنوب، شامل سه ناحيه اراك، جنوب و لرستان، كارآيي اين مدل مورد بررسي قرار گرفته است. با ارائه اين مدل انتظار مي‌رود تا امكان تعيين علل وقوع حوادث، پيامدهاي ناشياز آن و احتمال وقوع حوادث در راه‌آهن ايران امكان‌پذير شده و در نهايت منجر به افزايش قابليت اطمينان و ايمني در سيستم راه‌آهن گردد.
واژه‌هاي كليدي:راه‌آهن، ارزيابي ريسك ايمني، مدل درخت خطا، مدل درخت وقايع، پروفيل ريسك ايمني.
