چكيده
چكيده
در اين پايان¬نامه، روشي جديد براي يافتن توربوشارژر بهينه ارائه شده است. در اين روش در ابتدا، با در نظر گرفتن رفتار ترموديناميكي و توربوماشينري سيال و حل معادلات بقاي جرم و انرژي و اصل اندازه حركت زاويه¬اي و فرض حالت گاز كامل، مدل¬سازي توربين، كمپرسور، موتور ومبدل حرارتي انجام شده است. هرچند با استفاده از نقشه¬هاي عملكردي و روش درون¬يابي و برون¬يابي، مي‌توان به پيش¬بيني رفتار كمپرسور و توربين پرداخت، اما طبيعت غيرخطي نقشه-هاي عملكردي اين اجزاء، سبب كاهش قابليت اطمينانايننتايج مي‌گردد. در مرحله بعد، به كمك مدل¬سازي انجام‌گرفته وبا توجه به محدوديت‌هاي طراحي، بيش‌ترين قدرت مجاز موتور در دور مشخص محاسبه‌شده و براي رسيدن به قدرت مورد نظر، با فرض تابع هدف حداقل تلفات كمپرسور و توربين و قيدهاي در نظر گرفته‌شده،پارامترهاي طراحي بهينه انتخاب‌شده‌اند. در واقع، در اين روش از بهينه¬سازي به كمك الگوريتم¬ ژنتيك،پارامترهاي هندسي و آيروديناميكي كمپرسور و توربين به عنوان پارامترهاي طراحي و قيود در نظر گرفته‌شده،¬ براي يافتن توربوشارژر مناسب براي يك موتور با كاربرد مشخص، استفاده شده¬ است.در نهايت به انتخاب بهينه¬ توربوشارژر، براي موتور ديزل OM457LAپرداخته شده است كه بررسي¬ها نشان داده كهكمپرسور مناسب براي موتور مورد نظر، كمپرسورS400SX3_178855 مي¬باشد كه هم در روند انطباق و هم در اندازه¬ي پروانهكمپرسور نتايج قابل قبولي را به دست آورده است، يعني ابعاد آن به ابعاد به دست¬آمده از بهينه¬سازي نزديك است.
واژه‌هاي كليدي:انطباق توربوشارژر،توربوشارژر،پروانهكمپرسور،توربين شعاعي، بهينه‌سازي
