چكيده
چكيده
اين پايان نامه كنترل فعال سازه¬ها را با استفاده از روش تخصيص قطب¬ها مورد بررسي قرار داده و به بررسي چگونگي تاثير تغييرات قطب¬ها در پاسخ¬هاي سازه و نيروهاي كنترلي مي¬پردازد. كنترل تمامي مودهاي حركت يك سازه كاري غير اقتصادي و وقت¬گير است، در اين راستا از روش مودال براي تغيير مقادير ويژه¬ي تعداد محدودي از مودها استفاده شده و در انتها از روش بهينه¬يابي انبوه ذرات براي تعيين محل نيروهاي كنترل استفاده شده است، به طوري كه با كمترين تعداد كنترلگر بتوان پاسخ¬هاي سازه را در محدوده¬ي مجاز آيين¬نامه قرار داد. از آنجا كه متغييرهاي زيادي در تعيين الگوريتم كنترلي موثر است به بررسي روند پاسخ¬هاي سازه با تغييرات اين متغير¬ها پرداخته شده است.
نتايج عددي نشان مي¬دهد كه افزايش تعداد مودهاي كنترل شده تا محدوده¬اي باعث بهبود پاسخ¬ها مي-شود، در حالي كه كنترل تعداد بيشتري از مودها افزايش بيهوده¬ي حجم محاسبات را در پي خواهد داشت. در اين راستا محدوده¬ي مشخصي از مودها براي كنترل سازه¬هاي متعارف معرفي شده است.
واژه‌هاي كليدي: كنترل فعال سازه¬ها، روش تخصيص قطب¬ها، كنترل مودال، روش بهينه¬يابي انبوه ذرات، منطق فازي، بهينه¬يابي چند هدفه
