12267

12267

بررسي اثر فلاكس¬هاي اكسيدي SiO2 و MnO2 بر عمق نفوذ و ريزساختار فولاد زنگ¬نزن آستنيتي 304L در جوشكاريA-GTAW

كارشناسي ارشد

مواد - گرايش شناسايي و انتخاب مواد فلزي

پائيز 1392

پائيز 1392

دكترشهرام خيرانديش

دكتر مسعود گودرزي

چكيده: در اين پژوهش ورق فولاد زنگ نزن آستنيتي 304L با ضخامتmm 8، توسط روش A-GTAW و با استفاده از فلاكس¬هاي فعال¬كننده سطحي SiO2 و MnO2 با چهار ضخامت 1/0، 2/0، 4/0 و 6/0 ميليمتر و تركيب¬هايي از اين دو اكسيد با ضخامت 4/0 ميليمتر مورد جوشكاري قرار گرفت. ورود اكسيژن به عنوان يك عنصر فعال در سطح به مقدار مشخص، باعث تغيير گراديان دمايي كشش سطحي مذاب از مقداري منفي به مثبت مي¬شود و با تغيير حالت الگوي جريان مذاب، نسبت عمق نفوذ به پهناي جوش (D/W) افزايش مي¬يابد. نتايج نشان مي¬دهد كه، با افزايش ضخامت فلاكس عمق نفوذ افزايش مي¬يابد و پس از رسيدن به يك ماكزيمم كاهش مي-يابد. براي فلاكس SiO2 و MnO2 اين ماكزيمم عمق نفوذ به ترتيب در ضخامت 2/0 و 4/0 ميليمتر حاصل مي¬شود. بيشترين نسبت عمق نفوذ به پهناي جوش با تركيب دو اكسيد حاصل شده است و در اثر اعمال اين فلاكس اين نسبت از 19/0 به 66/0 افزايش يافته است. به منظور بررسي تاثير فلاكس¬¬هاي فعال¬كننده سطحي بر ريزساختار، آناليز متالوگرافي با استفاده از ميكروسكوپ نوري و الكتروني روبشي و فريت سنجي صورت گرفته است. با بررسي ريزساختار منطقه جوش مشخص شد كه در اثر افزودن فلاكس¬هاي فعال¬كننده سطحي، ريزساختار مركز منطقه جوش تغيير محسوسي نمي¬كند و در كناره¬هاي منطقه جوش فاصله بين بازوهاي دندريتي افزايش مي¬يابد، همچنين فلاكس¬هاي فعال¬كننده سطحي ميزان فريت دلتاي جوش را افزايش مي¬دهند. علاوه بر اين جهت بررسي مكانيزم¬هاي موثر در اين فرآيند در هنگام جوشكاري از قوس عكس¬برداري شد و آزمون طيف سنجي جذب اتمي جهت تعيين تركيب شيميايي منطقه جوش و آزمون ميكروسختي¬سنجي انجام گرفت. نتايج آزمون ميكروسختي سنجي مويد اين مطلب است كه افزايش ميزان فريت دلتا جوش، سختي قطعه جوش را بهبود بخشيده است. واژه‌هاي كليدي: فولاد زنگ نزن آستنيتي 304L، روشA-GTAW ، فلاكس¬هاي فعال¬كننده سطحي، نسبت عمق نفوذ به پهناي جوش (D/W)، فريت دلتا