چكيده
چكيده
تقريباً %20 از كل تلفات اصطكاكي موتورهاي امروزي، از رينگ پيستون ناشي مي شود. كاهش اصطكاك رينگ ها موجب بهبود راندمان موتور، كاهش مصرف سوخت و كاهش آلاينده‌ها مي‌شود. بنابراين با كاهش اصطكاك رينگ ها عملكرد موتور بهبود مي يابد. در اين پروژه با استفاده از مدلي يك بعدي، روغنكاري و اصطكاك رينگ ها بررسي شده است. از اين مدل براي تحليل روغنكاري رينگ ها در يك موتور درونسوز استفاده كرده‌ايم. نتايج بدست آمده شامل ضخامت لايه روغن بر روي ديواره سيلندر و تلفات اصطكاكي رينگ ها مي باشد كه به طور كامل بررسي شده اند. نتايج مدل نشان مي دهند كه رينگ بالايي در اطراف نقطه مرگ بالاي مراحل تراكم - انبساط و رينگ روغن در سراسر سيكل موتور، عوامل اصلي ايجاد اصطكاك مي باشند. بر اساس نتايج مدل، كشيدگي پروفيل سطح رينگ بالايي و كاهش فشار رينگ روغن، اصطكاك اين رينگها را كاهش مي‌دهند. همچنين مطابق نتايج بدست آمده با اعمال همزمان روشهاي فوق تلفات اصطكاكي مجموعه تا % 28 كاهش مي يابد.
واژه‌هاي كليدي: رينگ پيستون، مدل يك بعدي، روغنكاري، تلفات اصطكاكي
