-
شماره ركورد
12788
-
شماره راهنما(اين فيلد مربوط به كارشناس ميباشد لطفا آن را خالي بگذاريد)
12788
-
پديد آورنده
سيد مهدي ميرصادقي
-
عنوان
تعيين عمق بيهوشي با استفاده از سيگنال هاي حياتي
-
مقطع تحصيلي
كارشناسي ارشد
-
رشته تحصيلي
برق - مهندسي پزشكي - بيوالكتريك
-
سال تحصيل
بهمن ماه 1392
-
تاريخ دفاع
بهمن ماه 1392
-
استاد راهنما
دكتر حميد بهنام
-
استاد مشاور
دكتر حسينعلي جلوه مقدم
-
چكيده
چكيده
تعيين عمق بيهوشي از مسايل مهم در جراحي است. چون ميزان تحريك هاي جراحي در حين عمل تغيير مي كند، متخصصان بيهوشي بايد به طور پيوسته درجه بيهوشي را تنظيم نمايند تا از دوزهاي كم و زياد اجتناب شود و از فعاليت زياد سيستم اعصاب سمپاتيك كه مي تواند باعث آسيب اعضاي حياتي بدن شود، جلوگيري شود. هم اكنون متخصصان بيهوشي با توجه به تجربيات شخصي و وضعيت پارامترهاي قلبي بيمار، سطح هوشياري بيمار را تخمين زده و دارو تجويز مي نمايند. اما اگر اين شاخص ها نتوانند سطح واقعي بيهوشي را تعيين كنند، آنگاه ممكن است بيمار به علت دوز كم دارو، هوشياري در حين بيهوشي را تجربه كند و چنانچه دوز اضافي به بيمار داده شود مسائلي مانند مسموميت دارويي، طولاني شدن دوره بازيابي و افزايش هزينه هاي بيمار ايجاد شود. به همين دليل تلاش هاي زيادي جهت استفاده از سيگنال هاي حياتي بيمار در تعيين غير مستقيم سطح هوشياري بيمار به عمل آمده است. با وجود گيرنده¬هايي در مسير جريان خون و مسير تهويه ريوي حين بيهوشي مي¬توان ميزان سطح داروي بيهوشي را در خون تعيين كرد.ارزيابي سطح و يا عمق بيهوشي بطور غيرمستقيم با اندازه¬گيري فشار خون،تعداد ضربانات قلبي،دامنه تنفس، تعداد تنفس، تعيير اندازه مردمك¬ها و پاسخ به تحريكات دردناك مانند گذاشتن لوله تراشه و لارنگوسكوپي و يا تحريكات جراحي بطور معمول قابل ارزيابي و سنجش مي¬باشد.
اين روش¬هاي مانيتورينگ نتوانسته در بسياري از موارد عمق فعاليت مستقيم اعصاب مركزي را تعيين نمايند.لذا امروزه به مانيتورينگ¬هايي توجه شده است كه بتوانند مستقيما عمق بيهوشي و سطح فعاليت¬ اعصاب مركزي را مانيتور كنند.ولي تا به امروز مانيتورهاي معرفي شده نتوانسته¬اند پاسخگوي همه سوالات و ارزيابي¬هاي اعصاب مركزي باشند.
در اين تحقيق از روش منيفلد LLE و روش t-SNE براي كاهش بعد و در نتيجه تمايز حالت بيدار از بيهوش استفاده شده است و سعي شده است با اعمال روش¬هاي فوق بر روي سيگنال¬هاي EEG و ECG و HRV بتوان حالت بيدار را از بيهوش تفكيك نمود و در نتيجه بيهوشي را تشخيص داد.به عبارت ديگر سعي بر آن داريم تا با استفاده از روش¬هاي منيفلد و t-SNE دقت ارزيابي عمق بيهوشي را به طور غيرمستقيم بالا ببريم.
واژههاي كليدي: عمق بيهوشي،شاخص BIS،HRV،منيفلد،EEG
-
لينک به اين مدرک :