13025

13025

بهبود مرز كارا در تحليل پوششي داده ها (همراه با مطالعه موردي روي شعب يك بانك تخصصي)

كارشناسي ارشد

رياضي كاربردي - تحقيق در عمليات

خرداد 1393

خرداد 1393

دكتراحمدماكوئي

چكيده تحليل پوششي داده¬ها يك نمره به هر واحد توليدي (واحد تصميم گيرنده=DMU) كه در تحليل در نظر گرفته شده¬اند، تخصيص مي¬دهد. اين نمره نشان مي¬دهد كه آيا واحد مورد نظر كاراست يا خير. همچنين براي واحدهاي ناكارا، يك واحد فرضي را به عنوان هدف شناسايي مي¬كند و در نتيجه در كارايي¬شان بهبود را پيشنهاد مي¬دهد. با اين حال براي واحدهاي كارا، بر پايۀ آناليز DEA، هيچ بهبود بيشتري نمي¬تواند شناسايي شود. در عين حال، اين براي مديريت مهم است كه اهداف را براي واحد¬هاي كارآمد خود در صورتي كه سازمان به عنوان يك كل بهبود يابد، نشان دهد. بر اساس تغييرات ممكن در سطوح ورودي و خروجي از واحدهاي تصميم گيري كارا، واحدهاي جديدي كه كاراتر از واحدهاي كاراي DEA مي باشند مي توانند در جهت ايجاد يك مرز جديد بهبود يافته ساخته شوند. اين بررسي يك مدل برنامه¬ريزي خطي، P-DEA و يك روش براي بهبود كارايي واحدهاي كاراي تجربي با تعريف يك "مرز عملي" جديد و با استفاده از ورودي مديريت، ارائه مي¬دهد. براي نشان دادن قابليت كاربرد اين توسعۀ تئوري داده¬هاي شعب بانك موجود استفاده شد. حساسيت نتايج به پارامترهاي تعريف شده توسط مديريت در مدل P-DEA نيز مورد بررسي قرار گرفت، كه نيرومندي مدل پيشنهادي را ثابت مي¬كند. مدل P_DEA روي داده¬هاي بانكي در ايالت آلبرتا پياده سازي شده و مرز عملي ساخته شد؛ پس از اعتبار سنجي نتايج اين مدل روي داده¬¬هاي بانكي تخصصي در ايران نيز اجرا گرديد. واژه‌هاي كليدي:تحليل پوششي داده¬ها، كارايي، بهبود مرز كارا، شعب بانك، ارزيابي عملكرد