13039

13039

بهينه‌سازي طراحي سازه جكت سكوي فراساحلي با در نظر گرفتن خستگي با استفاده از الگوريتم ژنتيك

كارشناسي ارشد

عمران - سازه‌هاي دريايي

اسفند ماه 1392

اسفند ماه 1392

دكتر محمد‌هادي افشار - دكتر ناصر شابختي

چكيده با توجه به اينكه كشور ايران داراي منابع غني نفت و گاز در بستر دريا است، براي استخراج اين منابع نياز به احداث و به كارگيري سكوهاي دريايي است. با توجه به حجم بالاي مصالح استفاده شده در ساخت اين سازه‌ها و به تبع آن بالا بودن هزينه‌هاي ساخت و اجرا، فرآيند بهينه‌سازي اين نوع سكوها از اهميت خاصي برخوردار است. يكي از قدرتمندترين ابزارهايي كه مي‌تواند پارامترهاي زيادي را در بهينه‌سازي طراحييك سكو در نظر گرفته و بينشي همه جانبه و منسجم به طراح ارائه كند، الگوريتم ژنتيك نام دارد. در اين تحقيق از الگوريتم ژنتيك براي بهينه‌سازي سكوي SPD19A، با در نظر گرفتن قيودي شامل قيود مربوط به ضوابط طراحي تنش و كمانش در اعضا، تغيير مكان افقي در تراز نقطه مبنا، كنترل برش پانچ در اتصالات و قيد خستگي در اتصالات استفاده شده است. در اين تحقيق بررسي مي‌شود كه آيا در نظر گرفتن خستگي تأثيري بر روند بهينه‌سازي سكوي مورد نظر دارد يا خير. همچنين در هر مرحله از فرآيند بهينه‌سازي مقدار تنش‌ها در اعضا و اتصالات، جابجايي‌ها و عمر خستگي از طريق دو تحليل برجا و خستگي توسط نرم‌افزار اجزا محدود SACS صورت مي‌گيرد. واژه‌هاي كليدي: سكوهاي دريايي، بهينه‌سازي، الگوريتم ژنتيك، تحليل برجا، تحليل خستگي