چكيده
چكيده:
تحقيق حاضر به بررسي بيمارستان‌هاي صحرايي مي‌پردازد و شرايط آنها را مورد بازبيني قرار مي‌دهد. اين مطالعه را مي‌توان در حوزه مديريت بحران دسته بندي كرد. در شرايطي كه حادثه اي طبيعي مانند سيل يا زلزله و انسان ساخت، مانند جنگ يا حملات تروريستي رخ مي‌دهد؛ اهميت تسهيلات درماني موقت مورد توجه بيشتري قرار مي‌گيرد. در اين شرايط معمولا بيمارستان‌هاي محلي آسيب ديده و استفاده از آنها محدود شده و يا غير ممكن مي‌گردد؛ همچنين امكان دارد، كه تسهيلات سالم مانده، اما به دليل تعداد زياد مجروحين، قادر به پاسخ گويي به تمامي‌نياز‌ها نباشد. احتمال ديگر اين است، كه حادثه در يك منطقه دور افتاده حادث شود، كه بيمارستان مناسبي در آنجا وجود نداشته، اما افراد زيادي مجروح شده باشند. در اين شرايط نياز است، كه بيمارستان‌هاي صحرايي و مراكز امدادي موقت به سرعت برپا شوند. در اين ميان سرعت عمل نيروهاي امدادي در رساندن خود به محل حادثه و آماده سازي سريع تسهيلات درماني بسيار اهميت دارد؛ چراكه هرگونه تاخيري در اين زمينه با جان انسان‌ها سروكار دارد. با توجه به اين مطلب رويكرد اصلي مطالعه و طراحي منجر از آن بهبود همين مولفه با استفاده از طراحي مناسب مي‌باشد. بدين منظور با استفاده از روش‌هاي مطالعه كتابخانه اي، بررسي اسنادي و مصاحبه ،اطلاعات مربوط به انواع مختلف بيمارستان‌هاي صحرايي در سراسر جهان و ايران جمع آوري شده و سپس براي رسيدن به طراحي مناسب با توجه به شرايط كشور، امكانات در دسترس و محدوديت‌ها به تحليل مقايسه اي اطلاعات پرداخته و بهترين نوع سازه و طراحي مناسب آن ارائه مي‌گردد. با توجه به مطالب بررسي شده بيمارستان پيشنهادي تركيبي از اتوبوس آمبولانس قابل گسترش و سازه چادري بادي مي‌باشد.
كليد واژه‌ها: بيمارستان صحرايي، مديريت بحران، سازه مناسب، سرعت برپايي و آماده سازي
