چكيده
چكيده
در تحقيق حاضر ساخت بدنه¬هاي شيشه سراميكي متراكم با روش رخنه¬ي سيال به داخل بدنه¬ي متخلخل بررسي شده است. پخت پيش¬بدنه در 860 درجه¬ي سانتي گراد براي تركيب شيشه¬ي بدنه آغاز مي¬شود و در كمتر از آن دما استحكام كافي را به آن نمي¬دهد و با افزايش دما از 860 تا 900 درجه¬ي سانتي¬گراد به سرعت ميزان تخلخل¬هاي باز آن از 2/25% به 4% كاهش مي¬يابد.
در مرحله¬ي اول سعي بر رخنه¬ي مذاب شيشه با تركيب نزديك به بدنه¬ي متخلخل از پيش تهيه شده و در مرحله¬ي بعدي رخنه¬ي يك سل حاوي يون¬هاي تركيب استوكيومتريك كورديريت، مجدداً به بدنه¬ي متخلخل از پيش تهيه شده، است. با توجه به عدم امكان ايجاد تغييرات زياد در تركيب شيشه¬ي رخنه كننده, و در نتيجه عدم ذوب آن در دماي انجام فرآيند رخنه، يعني 860 درجه¬ي سانتي¬گراد، امكان رخنه¬دهي شيشه¬ي مذاب به زمينه¬ي متخلخل فراهم نشد.
در مرحله¬ي دوم يك سل حاوي يون¬هاي با تركيب استوكيومتريك كورديريت به پيش-بدنه¬ي متخلخل رخنه داده شده و پس از خشك كردن و پختن، اثر پارامترهاي مختلف از جمله زمان و تعداد دفعات تكرار فرآيند رخنه¬دهي بررسي شد. در نهايت نتايج توزين نمونه¬ها و آزمون-هاي اندازه¬گيري چگالي حاكي از پر شدن تخلخل¬هاي باز پيش¬بدنه با ژل پخته شده بود بطوري كه افزايش وزن نمونه¬ها پس از تكرار 12 بار تكرار فرآيند رخنه¬دهي به صفر رسيد. همچنين نتايج آناليزهاي XRD، SEM و STA نمونه¬ها در دماهاي مختلف حاكي از عدم امكان رسيدن به چگالي¬ نسبي بيشتر (نسبت به پخت بدون انجام فرآيند رخنه دهي) در دماي 1000 درجه¬ي سانتي گراد ناشي از وقوع پديده¬ي خروج گازها بود.
واژه‌هاي كليدي: رخنه، شيشه سراميك، كورديريت، متراكم سازي، سل
