14510

14510

يك مدل محاسباتي اعتماد براي پشتيباني از مولفه هاي نرم افزاري مديريت اعتماد

دكتري

نرم افزار

ارديبهشت ماه 1394

ارديبهشت ماه 1394

دكتر محمد عبداللهي ازگمي

كامپيوتر

چكيده امروزه مقوله اعتماد در حوزه‌هاي مختلف علوم كامپيوتر و فناوري اطلاعات نقش اساسي پيدا كرده است. هدف اصلي كه در اين پژوهش دنبال شده، ارائه مدل¬هايي محاسباتي از اعتماد بوده كه بيشترين تطبيق را با فرآيندها و نيازمندي¬هاي اعتماد اجتماعي داشته باشد. شروع كار پژوهشي براي رسيدن به اين هدف، ارائه يك مدل محاسباتي اعتماد بر مبناي رويكردهاي تصميم¬گيري چندمعياره بوده است. در اين فرمول¬بندي¬ها نشان داده شده است كه با درنظر گرفتن فرآيند تصميم¬گيري اعتماد در قالب يك مسئله كلي تصميم¬گيري چندمعياره مي¬توان ساختاري نظام¬مند و خوش¬تعريف براي تصميم¬گيري در حوزه اعتماد معرفي كرد. به جاي در نظر گرفتن اعتماد در قالب يك مفهوم كلي و با در نظر گرفتن آن به صورت مجموعه¬اي از عوامل اعتمادپذيري مي¬توان مدل محاسباتي اعتماد دقيقتري به نسبت ساير مدل¬هاي اعتماد معرفي نمود. بخش اصلي پژوهش انجام شده مرتبط با معرفي مدلي از اعتماد مبتني بر مفاهيم و ساختارهاي موجود در رياضيات كوانتمي است كه براي اولين بار توسط نگارنده معرفي شده است. نشان داده شده است كه مدل اعتمادي كه از جعبه ابزار رياضي نظريه كوانتمي استفاده مي¬كند (كه شبه‌كوانتمي ناميده شده) قادر است، نقش زمينه در اعتماد را به وسيله مبناهاي مختلف مدل¬سازي كرده و به پارامتر زمينه بسيار عميق¬تر از يك برچسب ساده نگاه كند. از طرف ديگر، تعريف حالت اعتماد در قالب يك حالت برهم¬نهي، بيشترين تطبيق را با دوگانگي (آمبيوالانس) موجود در مفهوم اجتماعي اعتماد دارد. ناسازگاري رخدادها در فرآيند اندازه¬گيري كوانتمي اين امكان را به مدل اعتماد مي¬دهد كه اولاً ديدگاه¬هاي مختلف و ذات ذهني اعتماد را در نظر گرفته و ثانياً زيربناي رياضي لازم براي ايجاد يك مدل اعتماد نسبي را مهيا نمايد. با استفاده از مفاهيم و ساختارهاي رويكرد تصميم¬گيري كوانتمي، نشان داده شده است كه تداخلات كوانتمي مي¬توانند نقش مهمي در مدل¬سازي بخش ذهني تصميم¬گيري اعتماد بازي كنند. بسياري از سناريوها كه در مدل¬هاي اعتماد سنتي و رايج با چالش روبه¬رو هستند در مدل شبه‌كوانتمي اعتماد و با استفاده از عبارات تداخل كوانتمي به درستي قابل تشريح خواهند بود. همچنين، با استفاده از عبارات تداخل كوانتمي، امكان مدل¬سازي خاصيت نسبي اعتماد و ساختار زمينه تصميم¬گيري مقايسه¬اي آن نيز امكان¬پذير خواهد بود. همچنين نشان داده شده است كه با استفاده از احتمالات بيزي كوانتمي كه نوع كلي¬تر احتمالات بيزي سنتي است، مي¬توان سازوكاري براي استنتاج در مدل اعتماد معرفي كرد كه بتواند باياس¬هاي تصميم¬گيري اعتمادكننده را به درستي مدل¬سازي نمايد. مدل¬سازي باياس در فرآيند تصميم¬گيري اعتمادكننده اين امكان را به مدل خواهد داد كه مسائلي همانند تاثير زمان، مقاومت در برابر رفتارهاي مخرب، پالايش نظرات خوب¬گوها و بدگويان، رفتار اعتمادكننده در برابر ريسك، مسئله كاوش در برابر استفاده در حوزه اعتماد، مدل سازي خاصيت شبه-تعدي اعتماد و بسياري موارد ديگر را شامل شود. از سوي ديگر، از الگوريتم تقويت ضرايب احتمالي كه در الگوريتم معروف كوانتمي گروربه كار رفته است، براي به¬روزرساني مقادير اعتماد استفاده شده است. نشان داده شده است كه رويكرد معرفي شده اولاً، داراي دقت و ضريب خطاي پايين¬تري به نسبت ساير روش¬هاي رايج به¬روزرساني اعتماد است و ثانياً، انعطاف‌پذيري بالاتري در تطبيق خود با تغيير رفتار موجوديت¬ها در محيط دارد. اين انعطاف¬پذيري بالاتر در نتيجه سرعت¬هاي مختلف انطباق به دست آمده به دليل استفاده از اين رويكرد است. واژه‌هاي كليدي: مدل محاسباتي اعتماد، اعتماد مبتني بر شهرت، تكامل اعتماد، تجميع توصيه، نظريه كوانتمي، روش-هاي تصميم¬گيري چندمعياره.