14642

14642

بررسي ارتباط جمع شدگي خميري و فشار منافذ مويينه در رويه هاي بتني فرودگاهي

كارشناسي ارشد

عمران گرايش مهندسي و مديريت ساخت

شهريور 1394

شهريور 1394

دكتر قدوسي

دكتر شيرزادي

چكيده رويه هاي بتني به دلايل متعددي مورد توجه روز افزون قرار گرفته اند كه از جمله آن مي توان به صلبيت بالا ، رفتارعالي در برابر خستگي، طول عمر بالا، مقرون به صرفه بودن از لحاظ اقتصادي و زيست محيطي اشاره نمود.از طرفي با توجه به نسبت سطح به حجم بالا در اين رويه ها از جمله مخاطراتي كه اين رويه ها را تهديد مي نمايد جمع شدگي خميري و ترك هاي ناشي از آن مي باشد. در اين تحقيق هدف بر اين است كه با بررسي فشار منافذ مويينه به عنوان عامل اصلي ايجاد جمع شدگي و همچنين آب انداختگي به عنوان يكي از عوامل موثر بر جمع شدگي در بتن هاي مختلف و تعيين ميزان جمع شدگي نمونه ها و از طرف ديگر با بررسي مقاومت كششي كوتاه مدت بتن هاي مختلف به ارزيابي ميزان تاثير مقاومت كششي بتن بر ترك هاي خميري در نرخ تبخير بالا پرداخته شود. در اين راستا 8 نوع بتن مورد آزمايش قرار مي گيرد كه به دو دسته معمولي و خودتراكم با نسبت هاي آب به سيمان 0.45 و 0.5 ، حاوي افزودني هاي معدني از قبيل متاكائولين و ميكروسيليس تقسيم مي گردد. بتن هاي مورد آزمايش براي بررسي تركها و فشار منافذ مويينه در قالب هايي بر اساس استاندارد ASTM c1579ريخته مي شود و همچنين به منظور بررسي جمع شدگي خميري در قالب طراحي شده جاي داده مي شود و در اتاقك تبخير كه در آن دما و رطوبت و سرعت باد ثابت است قرار داده مي شود و نتايج حاصل از جمع شدگي و فشار منافذ مويينه در طول آزمايش ثبت مي گردد و در صورت وقوع ترك مساحت ، طول و عرض ترك ها محاسبه مي گردد.به منظور بررسي مقاومت كششي نمونه هاي بتني بر اساس استاندارد ASTM c496 مورد بررسي قرار مي گيرد. نتايج نشان مي دهند رشد فشار منافذ مويينه با فاصله نسبي ذرات رابطه معكوس دارد و هر اندازه منافذ ريزتر باشد شيب رشد نمودار مويينه بيشتر مي باشد همچنين فشار مويينه به عنوان عامل اصلي جمع شدگي،تنها عامل ايجاد جمع شدگي نمي باشد بلكه فاصله نسبي ذرات و روند كسب مقاومت بتن نيز بر روند رشد جمع شدگي طولي بتن موثر است.مقاومت كششي بتن با فشار منافذ مويينه بتن مرتبط مي باشد و در بتني كه به دليل منافذ ريز تر فشار مويينه بالاتر است مقاومت كششي هم بالا مي باشد. در رابطه با تاثير مقاومت كششي بر ترك هاي خميري نتايج حاكي از آن است كه مقاومت كششي مي تواند در كنترل تركهاي بتن موثر باشد و استفاده از مواد پوزولاني ازقيبل متاكائولين و ميكروسيليس در نرخ تبخير بالا ، در بتن خودتراكم به دليل بهبود مقاومت كششي علي رغم نبود آب انداختگي، منجر به عدم ايجاد ترك در نمونه ها شده است. همچنين مشخص گرديد ميزان آب انداختگي درنرخ تبخير بالا در بتن هاي با آب انداختگي متوسط تاثير چنداني ايجاد نمي نمايد.البته در نمونه ي با آب انداختگي نسبتاً بالا منجر به تعويق رشد جمع شدگي تا زمان كسب مقاومت گرديد با اين وجود در اين نمونه ها رشد مقاومت در حدي نبود كه از وقوع ترك جلوگيري نمايد و مقاومت كششي در حدي كم است كه با وجود اينكه اين نمونه كمترين جمع شدگي را نسبت به نمونه هاي ديگر داشت مساحت ترك در بتن بسيار بالا بود. واژه‌هاي كليدي: جمع شدگي خميري ، رويه بتني ، فشار منافذ مويينه ، مقاومت كششي