چكيده
چكيده
امروزه به دليل رقابت شديد بنگاه¬هاي اقتصادي و شركت¬ها، آن‌ها را به سمت مديريت هر چه بيشتر زنجيرهتأمين و كاهش هزينه¬هاي موجود در اين زمينه سوق داده است كه يكپارچه‌سازي تصميمات زنجيرهتأمين يكي از مهم‌ترين اين روش¬هاست.
مهم‌ترين تصميمات زنجيره تأمينعبارت‌اند از مكان‌يابي و تخصيص، مسيريابي و كنترل موجودي در مراكز توليد و توزيع كه به دليل وابستگي اين تصميمات به يكديگر و تأثير آن‌ها بر يكديگر در نظر گرفتن اين سه جنبه در يك زنجيره تأمين به‌طور هم‌زمان مي¬تواند تأثير زيادي در كاهش هزينه¬ها و افزايش كارايي زنجيره داشته باشد.در اين پژوهش ابتدا مدل مكان‌يابي– موجودي با استفاده از رويكردي جديد به نام رويكرد متريك مدل‌سازيمي‌گردد و سپس مدل مكان‌يابي– مسيريابي – موجودي توسعه داده مي‌شود. زنجيره تأمين در نظر گرفته‌شده شامل تأمين¬كننده، توزيع‌كنندگان و خرده‌فروشانبوده كه موجودي در توزيع‌كنندگان و خرده‌فروشانبه‌صورتهم‌زماننگهداري مي‌شود و سياستي كه براي كنترل موجودي دارند سياست كنترل موجودي(s-1,s)مي‌باشد. تقاضاها به‌صورت احتمالي و با توزيع پواسون در نظر گرفته‌شده است و هم‌چنين زمان تدارك به‌صورتمقداري احتمالي و تابع مقدار كمبود در توزيع‌كنندگان خواهد بود. با توجه به مفروضات در نظر گرفته‌شده، براي مدل‌سازي رياضي مسئله از رويكرد متريك استفاده‌شده است كه يكي از روش¬هاي نوين مي باشد. مسئله به كمك يك روش هيبريدي كارآمد شامل يك الگوريتم شبيه‌سازي تبريد برايبهينه‌سازي مسئله مكان‌يابي – مسيريابي و يك الگوريتم ژنتيك براي بهينه‌سازي مسئله موجودي، حل‌شده و نتايج حاصل از اين الگوريتم با نتايج حاصل از حل مدل رياضي توسط نرم‌افزار لينگو مقايسه شده است و در آخر پارامترها مسئله مورد تحليل قرارگرفته‌اند.
كلمات كليدي: مسئلهمكان‌يابي -مسيريابي - موجودي ، مكان‌يابي ، مسيريابي ، موجودي ، تخصيص ، مديريت يكپارچه زنجيره تأمين
