15992

15992

طراحي مجموعه گردشگري با رويكرد پايداري زيست محيطي

كارشناسي ارشد

معماري پايدار

خردادماه 1395

خردادماه 1395

دكتر مصطفي نورالدين

معماري و شهرسازي

چكيده گردشگري يكي از فعاليت‌هاي مهم امروز بشر است. در استان‌هاي شمالي كشورمان ايران به دليل وجود جاذبه‌هاي طبيعي همچون دريا و جنگل همواره گردشگران بسياري از نقاط مختلف به آنجا سفر مي‌كنند. حضور گردشگران علاوه بر آثار مثبت اقتصادي بر جامعه محلي مشكلات و اثرات منفي را نيز خصوصاً بر محيط‌زيست در بر دارد. منابع غني طبيعي اين منطقه شامل درياي مازندران و جنگل‌هاي هيركاني با قدمت چند ميليون ساله و همچنين سهم زياد مجتمع‌هاي توريستي در اثرات مخرب محيطي، ضرورت پژوهش درزمينه¬¬ي طراحي معماري اين مجموعه‌ها را با هدف ارتقاي كيفيت گردشگري و حفظ محيط‌زيست دوچندان مي‌كند. اينكه معماري اين‌گونه مجتمع‌ها چگونه باشد كه درعين‌حال كه پاسخگوي نياز گردشگران است محيط طبيعي را نيز حفظ كند پرسش اصلي اين تحقيق است. فرضيه پژوهش حاضر آن است كه بسياري از معضلات گردشگري ازجمله زباله، تخريب پوشش‌هاي گياهي و زيستگاه‌ها، آلودگي‌هاي محيط، مصرف منابع انرژي و آب و غيره مي‌تواند با مديريت و طراحي صحيح مراكز تفريحي و توجه به راهكارهاي معماري پايدار ، كنترل شوند. اطلاعات مربوط به ادبيات موضوع با مطالعه منابع كتابخانه‌اي و اطلاعات موردنياز مربوط به سايت با بازديد ميداني منطقه جمع‌آوري شد و همچنين نيازها و تمايلات گردشگران مخاطب طرح با استفاده از پرسشنامه شناسايي شد. در مرحله طراحي براي ارزيابي كارايي طرح ، از نرم‌افزارهاي شبيه‌سازي عوامل محيطي همچون اكوتكت براي تحليل سايه‌اندازي و فلوئنت و گمبيت براي تحليل جريان هوا و ارزيابي كارايي تهويه طبيعي در فضاهاي داخلي استفاده شده است. نتايج اين تحليل‌ها و شبيه‌سازي‌ها منجر به توليد گزينه‌هاي بهينه طرح گرديده است. واژه‌هاي كليدي: معماري پايدار، گردشگري پايدار، اقليم معتدل و مرطوب، پايداري زيست‌محيطي