-
شماره ركورد
17166
-
شماره راهنما(اين فيلد مربوط به كارشناس ميباشد لطفا آن را خالي بگذاريد)
17166
-
پديد آورنده
ميلاد غلامي
-
عنوان
بررسي اثر مخلوط كوپليمرهاي اكريل آميد / سورفكتانت / نانو ذره بر ميزان ازدياد برداشت
-
مقطع تحصيلي
كارشناسي ارشد
-
رشته تحصيلي
مخازن هيدروكربوري
-
تاريخ دفاع
فروردين ماه 1396
-
استاد راهنما
دكتر محمد رضا مقبلي - دكتر محمدرضا دهقاني
-
دانشكده
شيمي،نفت و گاز
-
چكيده
امروزه به دليل گذر منابع نفتي از نيمه ي عمر خود، توليد از اين منابع انرژي به سادگي برداشت از ذخاير نفت خام در گذشته نمي باشد. كاهش انرژي (فشار) مخازن، غير يكنواخت بودن ساختار مخازن، بالا بودن ميزان گرانروي نفت، نامطلوب بودن نسبت تحرك پذيري و همچنين بالا بودن نيروهاي كشش بين سطحي آب و نفت، از جمله چالش هاي اساسي در انجام پروژه هاي ازدياد برداشت در اين گونه مخازن مي باشد. اختلاف گرانروي بين آب تزريقي و نفت در فرآيندهاي سيلاب زني ، باعث پديده معروف انگشتي شدن سيال تزريقي شده و نفت زيادي توسط آب دور زده مي شود. از طرفي بالا بودن نيروي كشش بين سطحي، موجب باقي ماندن مقدار عمده اي از نفت درون مخزن پس از انجام عمليات سيلاب زني مي گردد. براي بازيافت نفت برجا مانده، يك محلول پليمري با غلظت مياني كه گرانروي آب را افزايش مي دهد، به منظور بهبود بازده جاروب، درون مخزن تزريق مي شود. همچنين با افزودن مقاديري از سورفكتات ها، مي توان با كاهش كشش بين سطحي نفت و آب، از به دام افتادن نفت در تله ها و حفرات ريز جلوگيري كرده و ضريب بازيافت نفت را افزايش داد. تاكنون پليمرهاي مختلفي با اين هدف سنتز شده اند كه معروف ترين و ابتدايي ترين آنها پلي اكريل آميد (PAM) مي باشد.
اولين بخش از كار آزمايشگاهي در اين تحقيق، سنتز و شناسايي كوپليمرهاي اكريل آميد سولفوناته و تهيه محلول هاي كوپليمري حاوي نانوذره در شوري بالا مي باشد. پس از بررسي ميزان تأثير درصد كومونومر AMPS نسبت به اكريل آميد (AM) و درصد نانوذره انتخابي (SiO2) در گرانروي محلول پليمري، اثر ادغام كومونومر AMPS بر رفتار جرياني پليمر اكريل آميد و سپس اثر پراكنده كردن نانوذره درون محلول پليمري و تأثير آن روي ساختار زنجيره پليمري بررسي مي شود. همچنين با اندازه گيري مقادير مختلف كشش بين سطحي نفت و محلول پليمري در شوري بالا در حضور غلظت هاي مختلفي از سورفكتانت SDS و اثر نانو ذره بر آن، مقدار غلظت بحراني تشكيل مايسل بدست آمد. در قسمت دوم اين مطالعه، به بررسي ماكروسكوپيكي و ميكروسكوپيكي فرآيند تزريق محلول هاي كوپليمري و حاوي نانوذرات سيليس و سورفكتانت SDS در محيط هاي متخلخل ناهمگون با در نظر گرفتن ناهمگني و خواص هندسي متفاوت لايه ها با استفاده از ميكرومدل پرداخته مي شود.
در اين پروژه دريافتيم با جايگزيني بعضي از گروه هاي عاملي آن با مونومر 2-اكريل¬آميدو-2-متيل پروپان سولفونيك اسيد (AMPS)، كوپليمر سنتز شده، مي توان اثر شوري/سختي را كاهش و ميزان گرانروي را تا چند برابر افزايش داد. از طرفي كاهش نسبت مونومرهاي AM/AMPS در فرآيند كوپليمريزاسيون، تا رسيدن به يك نقطه بهينه تأثير مطلوب داشته و كمتر از آن نتيجه عكس خواهد داشت. آزمايش ها نشان داد كه استفاده از سورفكتانت SDS موجب كاهش كشش بين سطحي نفت و محلول پليمري شده كه اين اتفاق منجر به افزايش ضريب بازيافت نفت در مقياس ميكروسكوپي گرديد. همچنين پراكنده نمودن نانوذرات سيليس درون محلول هاي كوپليمري، علاوه بر افزايش گرانروي محلول و كاهش نسبت تحرك پذيري، بر روي كشش بين سطحي نيز اثرگذار بوده و بازده جاروب را افزايش مي دهد.
واژههاي كليدي: ازدياد برداشت نفت، پلي اكريل آميد سولفوناته، نانوذره سيليس، سورفكتانت SDS، گرانروي
-
تاريخ ورود اطلاعات
1396/02/02
-
تاريخ بهره برداري
1/1/1900 12:00:00 AM
-
دانشجوي وارد كننده اطلاعات
ميلاد غلامي
-
لينک به اين مدرک :