23064

ارائـه روشي براي ارزيـابي عوامـل مؤثر بر ايمنـي ترافيـك استان هاي كشور با ملاحظه تاريخچه زماني

دكتري تخصصي

مهندسي برنامه ريزي حمل و نقل

1399-1400

1399/06/19

دكتر علي توكلي كاشاني

عمران

طي سال¬هاي 1384 تا 1394، كشور ايران شاهد كاهش 3/41 درصديِ فراواني فوتي¬ها و افزايش 1/11 درصدي فراواني مصدومان ناشي از حوادث ترافيكي بوده¬است. فراواني فوتي¬ها و مصدومان مي¬تواند تحت تأثير متغيرهاي مختلفي باشد. شناسايي اين عوامل، ابزاري ضروري براي بهبود برنامه¬ها و سياست-هاي مديريت ايمني ترافيك در استان¬هاي كشور است. از سوي ديگر، دانستن اين¬كه كدام¬يك از برنامه-هاي اجراشده در جهت بهبود ايمني ترافيكِ استان¬ها نتيجه مثبتي داشته، موضوعي مهم براي سرمايه-گذاري¬هاي آينده در زمينه بهبود ايمني ترافيك است. اين موضوع در گام اول مستلزم ارزيابي روند بهبود ايمني استان¬ها مي¬باشد. بر اين اساس، اين مطالعه، دو هدف اصلي را دنبال مي¬كند: 1) شناسايي عوامل مرتبط با فراواني فوتي¬ها و مصدومان ترافيكي استان¬هاي كشور؛ و 2) ارزيابي روند بهبود ايمني ترافيك استان¬هاي كشور طي يك دوره زماني.براي تحقق هدف اول، يك مدل دوجمله¬اي بيزين فضايي با اثرات تصادفي براي مدل¬سازي همزمانِ فراواني فوتي¬ها و مصدومان استان¬هاي ايران توسعه داده شد؛ تا از اين طريق بتوان اثرات مربوط به ناهمگني پنهان به¬دليل 1) همزماني ميان فراواني فوتي¬ها و مصدومان، 2) ويژگي¬هاي مختص هر استان، و 3) همبستگي فضايي ميان استان¬هاي همسايه، در مدل¬سازي لحاظ گردد.سپس، روند بهبود ايمنيِ استان¬ها طي سال¬هاي 1384 الي 1394 مورد ارزيابي قرار گرفت. براي اين منظور، ابتدا يك مدل پانل توسعه داده شد تا از اين طريق بتوان سطح ايمني موردانتظار براي هر استان در هر سال، برآورد گردد. سپس، «سطح ايمني مورد انتظار براي هر استان» با «سطح ايمني مشاهده¬شده» مقايسه شده و استان¬هاي با بهترين و ضعيف¬ترين روند در زمينه بهبودايمني شناسايي شدند.نتايج نشان داد كه فراواني موردانتظار براي فوتي¬ها رابطه منفي با فراواني موردانتظار براي مصدوميت¬ها (و بالعكس) دارند. همچنين، اثرات مختص استان¬ها و نيز اثرات مربوط به همبستگي فضايي نيز معنادار بودند. سوخت مصرف¬شده و نيز نسبت گازوئيل مصرف¬شده به كل سوخت مصرفي، رابطه مثبتي با فراواني فوتي¬ها و مصدومان دارند. به¬علاوه، تعداد نقاط حادثه¬خيز اصلاح¬شده و نيز تعداد دوربين¬هاي كنترل سرعت نصب-شده در جاده¬ها نيز تاثير معناداري بر كاهش فوتي¬ها و مصدومان ترافيكي دارد. بر اين اساس، اصلاح نقاط حادثه¬خيز و نيز نصب دوربين¬هاي كنترل سرعت در مكان¬هاي مناسب مي¬تواند از جمله اقدامات موثر بر بهبود ايمني استان¬ها باشد.در پايان، ارزيابي روند بهبود ايمني ترافيك طي بازه زماني 11 ساله حاكي از وجود تفاوت¬ فراوان ميان در روند بهبود ايمني ترافيك استان¬هاي كشور طي اين بازه زماني است.

1399/11/04

A method for examining the factors contributing to the traffic safety performance of provinces of Iran considering the time trends

9/10/2021 12:00:00 AM

From 2005 to 2015, Iran has experienced a 41.3% decrease in road fatalities and an 11.1% increase in non-fatal injuries. Identifying factors that relate to road fatality and injury counts is an essential tool for improving road safety management programs and policies in the provinces. On the other hand, knowing which road safety investments are performing well across provinces is essential for wisely investing in future road safety improvements. This firstly requires identification of successful provinces. Accordingly, the aim of this study is twofold: first is to identify the factors that relate to road fatality and injury counts by developing a statistical model, and second is to evaluate the relative performance of Iranian provinces in improving their safety by considering a time trend. In the first part of this study, a statistical model was developed within a Bayesian framework with the aim of examining the annual fatal and non-fatal injury counts in the provinces of Iran. Specifically, a bivariate spatial Bayesian model with random effects was specified and estimated to account for unobserved heterogeneity due to 1) the simultaneity effect between fatal and non-fatal injuries, 2) the presence of province-specific factors, and 3) the spatial correlation between neighboring provinces. Next, traffic fatality rates recorded in each province during 2005-2015 were analyzed. The analysis framework involved first estimating a panel data model to control for random variations as well as exogenous factors—in effect providing a safety performance function for provinces. Then, the “expected provincial safety performance” was compared to actual provincial safety performance, to identify ‘outlying’ provinces with respect to safety performance. According to the results of Bayesian model, the expected frequency of fatal injuries has negative effect on the expected frequency of non-fatal injuries (and vice versa). Also, province-specific effects and the spatial correlation effects were also found to be significant. The overall fuel consumption and share of diesel fuel consumed were positively related to fatal and non-fatal injuries. Furthermore, the annual number of hot-spots modified and the number of speed cameras operating on rural roads might significantly decrease both fatal and non-fatal injuries. Accordingly, the implementation of hot spot programs as well as speed camera programs are likely to improve safety performance of the provinces. Finally, a comparative assessment of provinces over the 11 year period revealed significant differences among the provinces in terms of safety performance in each year as well as safety improvement rates over time.

فراواني فوتي ها و مصدومين ترافيكي , مدل همزمان , ارزيابي عملكرد ايمني , دوربين كنترل سرعت , اصلاح نقاط حادثه خيز

Fatal and non-fatal injury frequency , Simultaneous model , Safety performance evaluation , Speed camera , Hot-spot modification