28333

مطالعه‌ي غلظت ميكروپلاستيك‌ها در خليج¬فارس و درياي عمان با استفاده از مطالعه‌ي عددي و ماهواره‌اي

كارشناسي ارشد

مهندسي عمران

1399

1402/02/30

دكتر سيد مصطفي سيادت موسوي

عمران

ميكروپلاستيك¬ها اثرات نامطلوب طولاني‌مدتي بر چرخه زيستي دارند. يكي از تهديدات مهم ميكروپلاستيك‌ها توانايي آنها در جذب مواد شيميايي است كه باعث انتقال آلاينده‌ها مي¬شود و در نهايت از طريق بلع و شبكه غذايي به بافت‌ها و اندام‌هاي موجودات زنده وارد مي¬گردد. با توجه به زمان¬بر بودن نمونه¬برداري و عدم وجود اطلاعات از محل¬هاي تجمع اين ذرات در خليج¬فارس و درياي عمان، در اين مطالعه به بررسي غلظت اين ذرات در خليج¬فارس و درياي عمان به كمك نمونه¬برداري ميداني، سنجش از دور و مدل¬سازي عددي پرداخته شده است. نمونه¬ها به كمك توري نوستون با مش 300 ميكرومتر در 31 ايستگاه در سال¬هاي 2018 و 2021 جمع¬آوري شدند. ميكروپلاستيك‌ها به روش بصري جدا¬سازي و بر اساس اندازه، شكل و رنگ دسته‌بندي شدند. مدل¬سازي جريانات با محرك¬هاي جزر و مد، باد، شوري و دما و كوريوليس اجرا و نقشه¬ الگو¬هاي حركتي ميكروپلاستيك¬ها به صورت لاگرانژي ارائه شدند. براي شناسايي ذرات به كمك ماهواره، از ماهواره CYGNSS استفاده شد كه اين ماهواره توانايي اندازه‌گيري زبري سطح اقيانوس را دارد؛ سورفكتانت‌ها كه به عنوان ردياب ميكروپلاستيك‌هاي سطحي عمل مي‌كنند، باعث كاهش زبري سطح ناشي از باد مي¬شوند كه اين اختلاف ايجاد شده در زبري سطح در حضور سورفكتانت¬ها مبناي شناسايي ميكروپلاستيك¬ها در سطح آب است. نتايج مدل¬سازي عددي و ماهواره¬اي نشان ¬مي¬دهند كه در زمستان قسمت شمال¬ شرقي درياي عمان داراي بيشترين غلظت بوده و در امتداد مرز شمالي عمان و در شرق تنگه هرمز همواره غلظت¬ زيادي از ميكروپلاستيك وجود دارد. در خليج¬¬فارس و در فصل زمستان، جنوب خليج بيشترين غلظت¬ را داشته و از بهار تا پاييز، افزايش غلظت در شمال غربي خليج-فارس رخ مي‌دهد. در سال 2021، ميانگين غلظت ميكروپلاستيك در درياي عرب و درياي عمان به صورت فصلي از 104×2.6 تا 104×1.8 ذره در كيلومتر مربع متغير بود. در حالي كه ميانگين غلظت آلاينده ها در خليج¬فارس در طول سال تقريباً ثابت بوده و از 104×2.8 و 104×2.6 ذره در كيلومتر مربع متغير است.

1402/03/08

Study of microplastics concentration in Persian Gulf and Oman Sea using a numerical model and remote sensing

5/19/2024 12:00:00 AM

It is well known that microplastics have long-term negative effects on marine life. One of the most significant threats of microplastics is their ability to absorb chemicals that cause the transfer of pollutants. These pollutants eventually enter the tissues and organs of living organisms through ingestion. Due to the time-consuming nature of sampling and the lack of information on how these particles accumulate in the Persian Gulf and the Sea of Oman, field sampling, remote sensing, and numerical modeling methods were used to estimate the concentration of these particles in these regions. Samples were collected using a Neuston net at 31 stations in 2018 and 2021. Microplastics were separated visually and classified according to their size, shape and color. A flow model incorporating tide, wind, salinity, temperature, and Coriolis force was developed, and microplastic pathways were mapped. Surfactants, which act as tracers of surface microplastics, reduce the surface's wind-driven roughness. This difference in surface roughness in the presence of surfactants is the basis for estimating microplastics on the water surface. A CYGNSS satellite was used to estimate particles by measuring the roughness of the ocean surface. Numerical and satellite modeling indicate that the northeastern part of the Oman Sea has the greatest concentration in winter. Oman's northern border and the Strait of Hormuz always have high concentrations. During winter, the south of the Persian Gulf has the highest concentration, while from spring to autumn, the northwest has the highest concentration.

خليج¬¬فارس و درياي عمان , ميكروپلاستيك¬ها , نمونه¬برداري ميكروپلاستيك¬ها , ماهواره CYGNSS , مدل¬سازي عددي جريانات , رديابي ذرات

Mike 21 Flow Model FM

Ali Sobhani

Dr. Seyed Mostafa SiadatMousavi