30085

تحليل بهره‌وري در برنامه‌هاي توسعه اقتصادي ايران و ارائه راهكار براي برنامه هفتم توسعه

كارشناسي ارشد

علوم اقتصادي- اقتصاد اسلامي

1400

1402/8/16

سعيد شوال پور

سعيد ميرزامحمدي

مديريت، اقتصاد و مهندسي پيشرفت

هدف تحقيق تحليل بهره وري در برنامه هاي توسعه و ارائه راهكار براي برنامه هفتم توسعه مي‌باشد. بهره‌وري از مهم‌ترين عوامل رشد اقتصادي در برنامه‌هاي توسعه اقتصادي ايران مي‌باشد و پيوسته به اين مهم و جايگاه ويژه آن در برنامه‌هاي توسعه كشور و سند چشم‌انداز اشاره شده است و به طور مستقيم موضوع افزايش بهره‌وري، مورد توجه خاص سياست‌گذاران و برنامه‌ريزان اقتصادي ايران بوده است تاثير توجه به اهميت افزايش بهره‌وري و وابسته بودن افزايش توليد ملي و به تبع آن افزايش توليد ناخالص ملي در برنامه‌هاي توسعه اقتصادي كشور ايران غيرقابل انكار است. وضعيت افول بهره‌وري در كشور ما حاصل عدم مطلوبيت تضاد منافع برنامه‌هاي اقتصادي و مديريت نادرست در بخش‌هاي تاثير گذار اقتصادي كه يكي از عوامل مهم در تغييرات رشد اقتصادي كشور مي‌باشد. با بررسي رابطه رشد اقتصادي كشور و پرداختي‌ها در بخش‌هاي مختلف اقتصادي و بهره‌وري مي‌توان راهكارهاي اساسي در سطح كلان اقتصاد كشور مطرح نمود در اين پژوهش از الگوي خود توضيحي با وقفه هاي توزيعي (ARDL) جهت برآورد الگو تحقيق استفاده شده است و مدل تحقيق بر پايه مدل ارائه شده توسط آلفونزو و جاليس (2013) مي‌باشد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه نتايج ضريب برازش شده بيانگر تأثير مثبت و معنادار است. تحليل بلندمدت بيشترين تأثير را توليد ناخالص داخلي سرانه بر بهره‌وري كل دارد؛ به عبارت ديگر، اين ضريب با مقدار 65.127 نشان‌دهنده اهميت اين متغير در تعيين سطح بهره‌وري كل است. همچنين افزايش در سطح تحصيلات در بلندمدت منجر به افزايش توان نيروي كار و افزايش در توليدات مي‌شود؛ زيرا افزايش سطح تحصيلات و افزايش آگاهي، منجر به افزايش بهره‌وري كل مي‌گردد. همچنين، سرمايه‌گذاري بخش دولتي نيز با توجه به دولتي بودن اقتصاد ايران، در بلندمدت منجر به افزايش بهره‌وري كل مي‌شود. در بلندمدت، بدهي‌هاي دولت و نرخ بهره به دليل تأثيراتي كه بر توليد و سرمايه‌گذاري دارند، موجب كاهش بهره‌وري كل مي‌شوند. به عبارت ديگر، تأثير كاهش نرخ بهره برابر با 24.1 منفي مي‌باشد و تأثير كسري دولت و كسري تراز تجاري بسيار كم در بلندمدت (تقريباً صفر) است، اما بدهي به دولت و كل بدهي به بخش بانكي به ترتيب با مقادير منفي 24.16 و 6.12 بر بهره‌وري كل تأثير دارد. لذا مي‌توان اينگونه بيان كرد كه تمامي شاخص‌هاي بدست آمده براي توانمندي صحيح مي‌باشد و مي‌تواند تاثير معناداري بر روي توانمندي كل داشته باشد. نتايج تحقيق نشان داد كه افزايش توليد ناخالص داخلي سرانه منجر به بهبود بهره‌وري مي‌شود. به عبارت ديگر، افزايش درآمد و توليد ناخالص داخلي تأثير مثبتي بر بهره‌وري افراد دارد. همچنين، هزينه‌ها و سرمايه‌گذاري‌هاي دولت در بخش آموزشي نيز بهره‌وري را افزايش مي‌دهند. اين نشان مي‌دهد كه سرمايه‌گذاري در آموزش و ارتقاء مهارت‌هاي جمعيت مي‌تواند بهره‌وري را تحت تأثير مثبت قرار دهد. از سوي ديگر، بدهي‌هاي دولت تأثير منفي بر بهره‌وري دارند. اين ممكن است به دليل بار مالي و بدهي دولت باشد كه مي‌تواند بهره‌وري را كاهش دهد.

1402/08/28

Analyzing productivity in development plans and providing a solution for the seventh development plan

11/6/2024 12:00:00 AM

The aim of the research is to analyze productivity in development plans and provide a solution for the 7th development plan. Productivity is one of the most important factors of economic growth in Iran's economic development plans, and this importance and its special place have been continuously mentioned in the country's development plans and the vision document, and directly the issue of increasing productivity has been of particular interest to the policy makers and economic planners of Iran. Paying attention to the importance of increasing productivity and the dependence of increasing national production and consequently increasing the gross national product in the economic development programs of Iran is undeniable. The decline of productivity in our country is the result of the undesiredness of the conflict of interests of economic programs and mismanagement in the influential sectors of the economy, which is one of the important factors in the changes in the country's economic growth. By examining the relationship between the country's economic growth and payments in different economic sectors and productivity, it is possible to propose basic solutions at the country's macroeconomic level. In this research, the self-explanatory model with distributive breaks (ARDL) has been used to estimate the research model, and the research model is based on The model presented by Alphonso and Jalis (2013). The findings of the research showed that the results of the fitted coefficient indicate a positive and significant effect. Long-term analysis has the greatest effect of GDP per capita on total productivity; In other words, this coefficient with a value of 65.127 indicates the importance of this variable in determining the level of total productivity. Also, an increase in the level of education in the long term leads to an increase in the labor force and an increase in production; Because increasing the level of education and increasing awareness leads to an increase in total productivity. Also, public sector investment will also lead to an increase in total productivity in the long run due to the state nature of Iran's economy. In the long run, government debt and interest rates reduce aggregate productivity due to their effects on production and investment. In other words, the effect of interest rate reduction is equal to 24.1 negative, and the effect of government deficit and trade balance deficit is very low in the long term (almost zero), but the debt to the government and the total debt to the banking sector with negative values of 24.16 and 6.12, respectively. Total productivity is affected. Therefore, it can be said that all the indicators obtained for capability are correct and can have a significant impact on the overall capability. The research results showed that increasing GDP per capita leads to improved productivity. In other words, increasing income and GDP has a positive effect on people's productivity. Also, government spending and investments in the education sector also increase productivity. This shows that investing in training and improving the skills of the population can positively affect productivity. On the other hand, government debts have a negative effect on productivity. This may be due to the financial burden and government debt that can reduce productivity.

بهره‌وري , برنامه هفتم , توسعه اقتصادي ايران

productivity , seventh plan , Economic development of Iran

Kiavash Mehrparvar

Dr. Shavalpoor