4127

4127

طراحي و ارزيابي يك چارچوب جديد يادگيري براي موجودات مصنوعي در زندگي مصنوعي

كارشناسي ارشد

1384

دكتر محمدرضا كنگاوري

16

زندگي مصنوعي يكي از شاخه هاي هوش مصنوعي است كه طيف وسيعي از مسائل را در بر مي گيرد .ايجاد يك زندگي مصنوعي ممكن است با اهداف متفاوتي صورت گيرد .برخي از مهم ترين اهداف موجود در اين زمينه ،ارتقاء سطح دانش بيولوژيك موجود ،استفاده از ايده هاي زندگي طبيعي براي حل مسائل علمي و دست يابي به اطلاعاتي پيرامون اشكال نامكشوف حيات مي باشد .اكوسيستم هاي مصنوعي از متداول ترين شاخه هاي زندگي مصنوعي مي باشند .يك اكوسيستم مصنوعي شامل تعدادي موجود مصنوعي است كه در يك محيط مصنوعي از قابليت حيات مصنوعي برخوردارند .هدف از ايجاد يك اكوسيستم مصنوعي ساكن در آن اجتناب ناپذير خواهد بود .از اين رو ،در اين پروژه جهارچوب جديدي براي افزايش قدرت يادگيري موجودات مصنوعي طراحي شده است . به منظور ارزيابي كارآيي ايده پيشنهاد شده ،يك مدل زندگي مصنوعي پايه طراحي و پياده سازي شده است .سيستم تصميم گيري موجودات مصنوعي دراين مدل ،استدلال مبتني بر وضعيت و مكانيزم يادگيري نيز به صورت تركيبي از ايده هاي يادگيري تقويتي و يادگيري براساس وضعيت ميباشد .چهارچوب ارائه شده با هدف افزايش كيفيت اطلاعات ذخيره شده در پايگاه وضعيت هاي سيستم توليد رفتار موجودات مصنوعي درمدل ديگري گنجانده شده است . نتايج بدست آمده نشان دهنده اثر فوق العاده چهارچوب طراحي شده بر افزايش كارايي موجودات مصنوعي مي باشد .به طور كلي ،استفاده از اين چهارچوب افزايش سطح هوشمندي عامل ها در كنار كاهش نياز به نظارت خارجي را همراه خواهد داشت .بر اين اساس به كارگيري چهارچوب مورد بحث در ساير سيستم هاي چند عامله مي تواند نتايج جالب توجه بيشتري را به ارمغان آورد .