4511

4511

مقايسه مدل هاي خطي تعميم يافته (GLM) و تحليل ميانگين (ANOM) در تحليل داده هاي غير نرمال

كارشناسي ارشد

صنايع - صنايع

پاييز 1383

1383

دكتر نورالنساء

04

در اغلب سيستم ها و فرآيندهاي توليد، شرايط حاكم به اندازه اي پيچيده است كه با روشهاي معمول و سنتي امكان تعيين شرايط بهينه جهت توليد محصولات با كيفيت وجود ندارد. در چنين شرايطي انجام آزمايشات متعدد براي ارزيابي رفتار سيستم ها و فرآيندهاي مورد توجه مي تواند مفيد باشد. طراحي آزمايشات روشي سيستماتيك است كه در آن با ايجاد تغييرات در متغيرهاي ورودي مي توان تاثير حاصل را بر خروجي مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار داد. از جمله فرضياتي كه در مبحث طراحي آزمايشات جهت انجام آزمونها و استنباط هاي مدل در نظر گرفته مي شوند شامل نرمال بودن توزيع خطاها، ثابت بودن واريانس ، خطي بودن اثرات است. از آنجائيكه در بسياري از وضعيتها در عمل اين فرضيات لزوما برقرار نمي باشند، نياز به رويكردهايي وجود دارد كه بتوانند بدون نياز به اين فرضيات به طرح آزمايش ها و تحليل نتايج بپردازد. يك رويكرد سنتي كه در چنين شرايطي مورد استفاده قرار مي گرفت رويكرد تبديل بود و اين روش بدليل برخي نواقص در برخي وضعيتها رويكرد مناسبي نمي باشد. به همين دليل استفاده از روشي كه بتواند در همه شرايط نتايج معتبري حاصل نمايد و معايب روش فوق را نداشته باشد مي تواند مفيد باشد. در اين پژوهش دو رويكرد كه در مواجه با شرايط فوق مي توانند مورد استفاده قرار گيرند، شامل مدلهاي خطي تعميم يافته (GLM) و تحليل ميانگين (ANOM) مطرح شده اند و مورد استفاده قرار گرفته اند.