4606

4606

توسعه مدل تشخيص الگوي فازي به منظور ارزيابي پتانسيل فرسايش پذيري حوضه ها بر مبناي روشPSIAC

كارشناسي ارشد

عمران - سازه هاي هيدروليكي

دكتر عباس افشار , دكتر جمشيد موسوي

05

در كشورهاي مختلف جهان روشهاي تجربي و رياضي متعددي به منظور ارزيابي و برآورد شدت فرسابش خاك و توليد رسوب بكار گرفته شده است .از ميان اين روشها مي توان به روش PSIAC كه بيشترين عوامل موثر در فرسايش خاك را براي محاسبه فرسايش و توليد رسوب درنظر گرفته است اشاره نمود .دراين روش 9 عامل زمينشناسي سطحي ،خاك ،آب و هوا ،رواناب ،پستي و بلندي ،پوشش زمين ،استفاده از زمين ،وضعيت فعلي فرسايش در سطح حوزه ،فرسابش رودخانه اي و حمل رسوب ،مطابق جدول استاندارد ،براي نواحي نسبتا همگن ،امتيازدهي مي شوند و سرانجام با درنظر گرفتن مجموع اعداد بدست آمده براي عوامل مختلف ،كلاس فرسايش پذيري و ميزان رسوبدهي حوزه برآورد مي شود .عدم قطعيت موجود درشناخت و به تبع تصميم گيري در مورد ميزان فرسايش پذيري ،يك عدم قطعيت مبهم و به عبارتي ديگر فازي است .همچنين در الگوي شاخص سازي عددي PSIAC ،فضاي متغيرهاي ورودي به مجموعه هاي صريح تقسيم بندي شده است و تابع شاخص PSIAC نسبت به متغيرهاي ورودي پيوسته نبوده و تغيير پارامترهاي ورودي در فضاي اين مجموعه هاي صريح بر شاخص نهايي خروجي سيستم تاثيرگذار نخواهد بود لذا دراين مطالعه به ارائه يك مدل تشخيص الگوي فازي بر مبناي پارامترهاي PSIAC پرداخته شده است .اين سيستم داراي طبيعت پيوسته بوده و نسبت به محدوده تغييرات پارامترهاي كمي ورودي داراي حساسيت مناسبي مي باشد و از لحاظ مفهومي قادر است تغييرات مذكور را در خروجي اعمال نمايد .براين اساس جهت تعيين پتانسيل فرسايش پذيري حوزه دريانچاي از هر دو روش PSIAC و شناسايي الگوي فازي FPR ،استفاده شد و نتايج جاصل با هم مقايسه گرديده است .بررسي ها نشان مي دهند هر چند روند كلي پتانسبل فرسايش پذيري هر رو روش فوق به نتايج نزديكي منجر مي شوند ،عليرغم آن به دليل نوع محاسبات و هموارسازي وايجاد پيوستگي بيشتر در روش شناسايي الگوي فازي ،برخي اختلافات بين نتايج اين دو روش ديده مي شود .