5386

5386

بهينه سازي تخصيص منابع در شبكه هاي چند بخشي پوششي

كارشناسي ارشد

كامپيوتر - معماري

زمستان 1386

زمستان 1386

دكتر آنالويي

چكيده چندپخشي يك نمونه از ارتباطات مهم است كه توسط آن بسياري از برنامه هاي كاربردي توزيع شده نظير ويديو بر حسب تقاضا، همهپخشي زنده، تلكنفرانسها و …ساخته ميشود. تلاش براي به بسيار كند و با مشكلاتي نظير كمبود فضاهاي آدرسدهي، عدم انتق ال IP خدمت گرفتن چندپخشي مطمئن دادهها، كنترل ازدحام و ... مواجه است. در سالهاي اخير چندپخشي پوششي، به عنوان راهحلي عملي براي حل اين مشكلات مطرح شده است. در اين تكنيك ميزبانهاي پاياني برخلاف مسيريابها، خودشان را در يك شبكه پوششي منطقي سازماندهي و با سرويس هاي تك پخشي ، دادهها را براي يكديگر بازپخشي ميكنند. هرگره در شبكههاي پوششي همچنين قادر است منابع ي نظير پردازنده، حافظه و پهنايباند خود را با بقيه گرهها به اشتراك بگذارد. در حالي كه بررسي كلي مساله طراحي شبكه پوششي بشدت پيچيده است ما مساله را به سه زير مساله تقسيم ميكنيم: ( Multicast Routing ) • مديريت موثر ترافيك نشستها ( Bandwidth Dimensioning ) • فراهم نمودن منابع شبكه پوششي ( Service Placement ) • بهينهسازي همبندي پوششي در اين پاياننامه، ابتدا شبكههاي پوششي بررسي و در ادامه راهحل ه ايي براي تخصيص منابع و بهينهسازي همبندي پوششي ارائه شده است. روشهاي پيشنهادي ما كه در فصل هاي بعد مورد بررسي قرار خواهد گرفت عبارتند از: • يك روش اكتشافي براي كاهش تاخير در شبكههاي پوششي • درخت جستجوي دودويي متوازن براي ساخت و نگهداري درخت چندپخشي پوششي • يك الگوريتم ناهمگام غيرمتمركز براي تخصيص منابع در شبكههاي چندپخشي پوششي برپايه پروكسي كلمات كليدي: چندپخشي پوششي، تخصيص منابع، شبكه پوششي بر پايه پروكسي، درخت جستجوي دودويي متوازن