چكيده
در بسياري از سيستمهاي انتقال گفتار، حضور نويز زمينه باعث كاهش كيفيت يا قابليت
فهم گفتار ميشود. همچنين كيفيت گفتار ميتواند در تبديل اطلاعات، در انتقال يا در هنگام توليد
مجدد تحت تأثير قرار گيرد. از اين رو استفاده از الگوريتمهاي بهسازي گفتار، ميتواند به كاهش
نويز زمينه، بهبود كيفيت گفتار، يا حذف اثرات گويندههاي ديگر يا كانال ارتباطي كمك كند.
بعلاوه، بهسازي گفتار ميتواند براي بهبود كارايي سيستمهاي ديگر، مانند فشرده سازي صدا،
تشخيص گفتار يا تعيين هويت گوينده، استفاده شود. از بين روشهاي مختلف بهسازي گفتار، دستة
روشهاي اصلاح طيف فركانسي براي حذف نويز زمينه جمع شونده در سه دهة گذشته بسيار مورد
توجه بوده است. با وجود اينكه روشهاي مختلفي در اين دسته پيشنهاد و استفاده شدهاند، بسياري
از اين روشها منجر به پديدههاي آزاردهندة نويز موزيكال و تخريب سيگنال ميشوند. در اين پايان-
نامه, تلاش شده است اين دو پديدة آزاردهنده كاهش يافته، كارايي روشهاي اصلاح طيف فركانسي
ارتقاء داده شود. براي دستيابي به اين هدف دو روش پيشنهاد شدهاند. در روش اول، يك رابطة
تركيبي براي محاسبة نسبت سيگنال به نويز، كه نقشي كليدي در كارايي روشهاي اصلاح طيف
فركانسي دارد، پيشنهاد شده است. در روش دوم، برخي روشهاي اصلاح طيف فركانسي بهگونهاي
تغيير يافتهاند كه بتوانند ميزان كاهش نويز زمينه را كنترل كنند. موفقيت دو روش پيشنهادي در
حذف اثرات آزاردهنده نويز موزيكال و تخريب گفتار، توسط تستهاي نظري و عملي تأييد شده
است.
