چكيده
چكيده
فرآيند ساخت يك پايگاه قواعد اگر- آنگاه فازي با استفاده از داده هاي ورودي- خروجي يك سيستم
غيرخطي، مدلسازي فازي ناميده مي شود. مدلسازي فازي شامل مراحلي است همچون: انتخاب متغيرهاي
ورودي، شناسايي ساختار، شناسايي پارامتر، اصلاح پارامتر، و ساده سازي پايگاه قواعد. در اين رساله، روش
پيشنهاد مي شود كه ايده اصلي در آن، به شناسايي ساختار مربوط TS جديدي براي ساخت يك مدل فازي
مي شود. ابتدا شيوه استنتاج از يك مدل فازي، ابزارهاي متداول در مدلسازي فازي، و تعدادي از روشهاي
موجود براي مدلسازي فازي به دقت بررسي مي شوند. سپس، روش پيشنهادي، كه در آن از خوشه بندي
فازي براي شناسايي ساختار استفاده شده است، به تفصيل تشريح مي گردد. با اين وجود، پيش از خوشه
بندي، قسمتهاي خطي تابع شناسايي گرديده و خوشه بندي، تنها بر روي داده هايي كه در قسمتهاي خطي
تابع قرار دارند انجام مي شود. بعبارتي، شكافهاي مطلوبي را در فضاي ورودي ايجاد مي كنيم تا نتايج خوشه
بندي را بهبود بخشيم. در روش پيشنهادي، از توابع عضويت نرمال چندمتغيره استفاده مي شود. با بهره
گيري از اين توابع عضويت، نه تنها پوشش سرتاسر فضاي ورودي بوسيله قواعد تضمين مي شود، بلكه ديگر
در مقدم قواعد وجود ندارد. همچنين، روش جديدي برمبناي t-norm نيازي به استفاده از يك عملگر
مشتقات جزئي براي اصلاح پارامترها در يك پايگاه قواعد فازي پيشنهاد مي گردد. مي توان يك مدل فازي
را تبديل به يك مدل فازي ممداني نموده و از مدل ممداني، يك مدل كيفي را استخراج نمود. درباره اين TS
موضوع نيز به تفصيل بحث خواهد شد. علاوه براين، براي چگونگي تنظيم مقادير بردار ورودي بمنظور حصول
يك مقدار بهينه براي خروجي مدل، روش جديدي پيشنهاد مي گردد. در پايان، با ارائه چندين مثال عددي،
كارآيي روش پيشنهادي براي مدلسازي فازي نشان داده مي شود.
