7863

7863

ارتقاي كاهش تداخل بين حامل ها در سيستم هاي ارتباطي OFDM در حضور نويز فازي

كارشناسي ارشد

برق- مخابرات سيستم

87

87

دكتر ابوالفضل فلاحتي

چكيده: در سال هاي اخير با رشد روز افزون ارتباطات چند رسانه اي شامل صوت، تصوير و ديتا در شبكه هاي كامپيوتري مانند اينترنت و افزايش تقاضا براي است فاده از سرويس هاي موبايل، سعي مي شود سيستم- هايي طراحي شوند كه براي ارسال نرخ بيت بالا بر روي كانال هاي همراه با فيدينگ بازدهي مناسبي داشته باشند. يك گزينه بسيار مناسب براي شبكه هاي بيسيم پرظرفيت، مدولاسيون چند حاملي و به ويژه روش مي باشد . از اين رو، استانداردهايي مانند پخش راديويي ديجيتال (OFDM) تقسيم فركانسي متعامد را OFDM ، و موارد ديگر HIPERLAN ، WLAN براي شبكه هاي IEEE 802.11a و استاندارد (DAB) به عنوان راه حلي مناسب به كار گرفته اند . علي رغم محسنات شناخته شده براي سيستم هاي مبتني بر اين سيستم ها داراي معايب ي مانند حساسيت نسبت به نويز فازي ايجاد شده توسط اسيلاتورهاي ،OFDM منجر به كاهش عملكرد سيستم مي شود . ICI و CPE عملي هستند . نويز فازي با اعمال دو اثر شناخته شدة به منظور اجتناب از اثرات نويز فازي دو روش وجود دارد : اول استفاده از اسيلاتورهاي بسيار دقيق و دوم به كارگيري الگوريتم هاي كاهش دهنده اثرات نويز فازي . از آنجا كه راهكار اول نيازمند صرف هزينه گزاف و بالا رفتن توان مصرفي است، لذا راهكار دوم مورد توجه واقع شده است. نويز فازي متمركز شده است و در آن الگوريتم هاي جديدي براي ICI اين پايان نامه ، بر روي اثر ارائه شده است كه در مقايسه با تحقيقات انجام شده گذشته داراي پيچيدگي كمتر ساختاري ICI كاهش اثر و پياده سازي هستند.