9190

9190

بررسي و ارزيابي روشهاي كاهش ارتعاش از منظر مشخصات روسازي (مطالعه موردي متروي اصفهان)

مهندسي راه آهن

گروه خط و سازه هاي ريلي

آبانماه ١٣٩٠

آبانماه ١٣٩٠

دكتر سيد جواد مير محمد صادقي

چكيده كارايي بالاي احداث خطوط مترو در راستاي حذف معضلات زيست محيطي كلان شهرها از جمله ترافيك، سرو صدا و آلودگي هوا باعث رشد و سرعت يافتن احداث اين خطوط در نقاط مختلف دنيا و به موازات آن در شهرهاي ايران شده است. با اين وجود فرآيند احداث و بهره برداري از اين خطوط مي تواند اثرات سوئي نيز داشته باشد از جمله مهمترين اين اثرات ايجاد ارتعاش توسط سيستم ناوگان خطوط مترو در دوره بهره برداري يا ارتعاش ايجاد شده توسط تجهيزات ساخت مترو در دوره ساخت است. حساسيت اين موضوع در مورد متروي شهرهاي تاريخي مثل شهر اصفهان بسيار بيشتر است. عبور مترو از مجاورت بناهايي تاريخي اين شهر چون سي و سه پل و مدرسه چهارباغ نگرانيهايي را در مورد تاثيرات ارتعاش حاصل از آن در دوره ساخت و بهرهبرداري بوجود آورده است. اين موضوع لزوم بررسي اثر ارتعاش حاصل از مترو بر سازه ها، بالاخص بناهاي تاريخي را روشن مي سازد. ارائه راهكاري جهت رفع اين معضل نيازمند انجام مجموعه اي از ارزيابيهاي ميداني و آئين نامه اي است. در اين پايان نامه محدوده مياني خط يك متروي اصفهان به عنوان مطالعه موردي انتخاب شده و ميزان ارتعاش انتقالي توسط مترو و ترافيك معابر سطحي به سازه هاي مجاور به دو روش شامل اندازه گيري ميداني مستقيم و با استفاده از مدل برآورد شده است. در نهايت پس از ارزيابي ارتعاشي سازه هاي تاريخي قرار گرفته در مجاورت خطوط مترو DOT آيين نامه و مقايسه مقادير ارتعاش برداشت شده به مقادير مجاز آئين نامه اي، يك مدل اجزا محدود از روسازي هاي مختلف مترو ايجاد شده و ميزان كارايي روسازي به عنوان يكي از راهكارهاي كاهش ارتعاش سنجيده شده است. در نهايت روسازي مناسب جهت احداث در خط يك متروي اصفهان پيشنهاد شده است.