9860

9860

ارائه الگوي طراحي براي خانه هاي اوقات فراغت با پرداختي معاصر از معماري روستايي در مازندران

كارشناسي ارشد

معماري - مسكن

اسفند ماه 1390

اسفند ماه 1390

دكترمهران علي الحسابي

چكيده رجوع انسانها به روستاها به بهانه گذران اوقات فراغت، فرصت دوباره اي براي او فراهم مي كند تا در بستر اصلي خود، زندگي را هر چند براي مدتي اندك تجربه كند، زيرا كه پيوند پر معنا ميان انسان و محيط اساسي ترين مفهوم در تعريف سكونتگاهي به نام روستا است و نمود كالبدي اين حضور را مي توان خانه هاي اوقات فراغت دانست . از سوي ديگر حضور اين مخاطبان جديد روستا كه تحت عناوين مختلف: گردشگر، ساكنين موقت و ... در روستاها علاوه بر آنكه بر مناسبات موجود در روستا (لزوم بازگشت پويايي به بافتهاي روستايي، حفظ جمعيت ساكن و رونق چرخ اقتصادي) تأثير گذارند، بر معماري اين مناطق تاثير گذارده و سبب شده معماري اين سكونتگاه ها، استحاله گشته و حركت به سمت قهقرا را آغاز نمايد. در اين پروژه قصد بر آن است تا با باز شناسي سكونتگاه هاي بومي منطقه مازندران(آمل)، فهمي نوين و هماهنگ با عوامل كيفي كه محيط به ما ارزاني داشته را بدست آورده و نگاهي متفاوت (از آنچه كه امروز در اين محيط ها ديده مي شود) به سكونتگاههاي اوقات فراغت داشته باشد . در واقع اين پروژه، تلاشي است در جهت احياي سكونتگاههاي بومي (روستايي) و بازيابي ارزش هاي فرهنگي، طبيعي، تاريخي و ملي آنان و شناساندن اين مفاهيم به ساكنان اين سكونتگاهها، با الگوي كالبدي متناسب با نيازهاي امروز اين ساكنين. از سوي ديگر تلاشي است در جهت تحقق روياي بر هم كنش مجدد زندگي شهري با سكونتگاه هاي روستايي به عنوان الگوهايي نغز و پويا از زندگي اجتماعي در بستر بكر طبيعي و مرافقت با طبيعت. كليد واژه: زمينه گرايي، روستا، خانه هاي دوم، مسكن روستايي، مازندران.