9938

9938

بررسي تأثير مواد اوليه و شرايط سنتز بر ساختار و خواص فيزيكي موردنيت

كارشناسي ارشد

مهندسي مواد- سراميك

اسفندماه 1390

اسفندماه 1390

رضايي- نقي‌زاده

چكيده موردنيت يك نوع زئوليت با تركيب ايده‌آل Na8[(AlO2)8(SiO2)40].24H2O است. در اين تحقيق، ژل ابتدايي با تركيب (6Na2O:Al2O3:30SiO2:780H2O) با استفاده از دو منبع سيليسيم: سيليكاژل و سيليكاسل تهيه شده است. ژل‌هاي ابتدايي با يا بدون افزودن هيدروكسيد تترااتيل‌آمونيوم (TEAOH) با نسبت مولي TEAOH/SiO2=0.23 به‌عنوان عامل ساختارساز، و اعمال 1 و 3 روز پيرسازي ژل و يا بدون پيرسازي تهيه شده، سپس تحت عمليات تبلور هيدروترمال قرار گرفته است. دما و زمان تبلور به‌ترتيب oC 180 و 3 روز بوده است. از آناليزهاي XRD، SEM و FTIR براي ارزيابي موردنيت و بررسي ساختار و خواص فيزيكي موردنيت حاصل استفاده شده است. اعمال پيرسازي ژل و افزايش زمان آن باعث كاهش زمان تبلور و افزايش بلورينگي محصول شده و بلورهاي كوچك‌تر با نسبت طول به قطر بزرگ‌تري ايجاد كرده است. افزودن TEAOH به ژل ابتدايي نيز براي سنتز موردنيت مناسب است، اما زماني‌كه ژل حاوي TEAOH پير شود، تأثير آن بسيار بيشتر شده و بازدۀ توليد بلورهاي يكنواخت موردنيت را مي‌افزايد. حضور TEAOH در ژل هم‌چنين مورفولوژي بلورهاي موردنيت ايجاد شده را تغيير داده و بلورهايي با اندازۀ كوچك‌تر و كشيده‌شده‌تري را توليد كرده است. بلورهاي حاصل از تبلور ژل‌هاي حاوي سيليكاسل به‌نسبت سيليكاژل، اندازۀ بلوري كوچك‌تر و نسبت طول به قطر بيشتري داشته‌اند. اعمال 3 روز پيرسازي ژل با يا بدون افزودني TEAOH با هركدام از دو منبع سيليسيم به سنتز بلورهاي كاملاً خالص موردنيت انجاميده است، هرچند مورفولوژي بلورهاي حاصل با يكديگر متفاوت‌اند. كلمات كليدي: موردنيت، سنتز هيدروترمال، پيرسازي، TEAOH و بلورينگي