11062

پرت آب در شبكه آب و فاضلاب ( آب بدون درآمد)

1401-1402

جناب آقاي دكتر خانزادي

خطوط انتقال آب يكي از مهمترين اركان سيستم آبرساني به شمار مي آيد نگهداري مناسب از آن ، عمر مفيد تاسيسات و مدت بهره برداري از شبكه را افزايش داده و يا حداقل امكان كاركرد به اندازه عمر مفيد طراحي را بيشتر مي كند . بطور كلي خطوط آبرساني شهر تهران به دو دسته كلي زير تقسيم مي شود: 1- خطوط انتقال آب قديمي 2-خطوط انتقال آب جديد تقريبا دوره احداث اين دو دسته اختلاف حدود 20 تا 40 سال را داشته و تكنولوژي ساخت و اجراي آنها نيز كاملاً متفاوت مي باشد. ساخت و اجراي خطوط قديمي براساس اصول فني و با رعايت ضوابط خاص صورت گرفته ولي متاسفانه در اجراي خطوط جديد حساسيت كمتر بوده ، لذا با اينكه هر دو دسته يك هدف مشترك را داشته ( انتقال آب به نقطه مورد نظر ) از لحاظ كيفيت متفاوت از هم مي باشند . خطوط انتقال آب قديمي بجز در چند مسير تقريباً بدون نقص در حال بهره برداري هستند و در مقابل خطوط جديد بعللي نظير اجراي سريع ، بافت و سازه هاي اطراف ترانشه ، نياز شهروندان به آب ، عدم كنترل مناسب ، كيفيت نامناسب جوشكاري و روشهاي اجرا ، آب بند نبودن اوليه خطوط و عدم نظارت صحيح ، داراي نشتي آب هستند. بعلت عمق نسبتاً زياد لوله ها تشخيص محل نشتي و محل آن بدون تجهيزات لازم و پيشرفته امري تقريباً غيرممكن بوده ، از طرفي هنگام بروز حوادث ، تشخيص اوليه مهمترين عامل در تعمير لوله به شمار مي رود. لذا با توجه به اهميت تشخيص محل نشت ، ضرورت نشت يابي و برنامه ريزي مربوطه از اصول اوليه تعمير و نگهداري مي باشد. ميزان هدر رفت آب از شبكه هاي آبرساني در كشور ما درصد قابل توجهي از مقدار آب استحصالي از منابع آب را به خود اختصاص مي دهد كه مقدار آن در حدود سه برابر استاندارد جهاني ( 15 درصد از توليد آب ) مي باشد. هدف اصلي از كاهش آب بحساب نيامده يا آب بدون درآمد علاوه بر مقابله اصولي با كم آبي و محدوديتهاي روز افزون منابع آب ، جوانب اقتصادي هزينه هاي ناشي از تامين، تصفيه و پالايش ، ذخيره سازي و توزيع آب مي باشد. بطور كلي مقدار هدر رفت آب در شبكه هاي آبرساني مي تواند يك شاخصه مهم در فرآيند ارزيابي بازدهي شبكه محسوب شود . در واقع با ارزيابي مقدار آب تلف شده در ساختار شبكه ، مي توان نسبت به مطلوبيت و يا عدم مطلوبيت سيستم و روشهاي اجرا ، بهره برداري و نگهداري و تعميرات يك شبكه اطلاع يافت . با توجه به به اهميت روز افزون مسائلي نظير پايايي آب ، بازدهي اقتصادي و حفاظت محيط زيست در سطح جهان ، موضوع كنترل هدر رفت در شبكه هاي آبرساني روز به روز مورد توجه خاص قرار مي گيرد كه اين امر لزوم شناخت اجزا و مقدار هدر رفت در شبكه هاي آبرساني را ضروري مي سازد . معمولاً براي اندازه گيري هدر رفت آب از سه روش متعارف بالانسينگ آب ، روش BABE ( روش تحليل مولفه هاي هدر رفت واقعي ) و روش MNF ( تحليل جريال حداقل شبانه ) استفاده مي شود . كنترل هوشمند فشار، تكنيكي پيشرفته براي كنترل نشت ، كاهش مصرف ، كاهش تلفات و هدر رفت آب و پايين آوردن تعداد شكستگي و خرابي در شبكه هاي توزيع مي باشد. و كاهش فشار آب سيستم هاي توزيع آب شهري حتي در صورت عدم وجود نشت و يا شكستگي ، يك عامل بسيار مهم و عمده در صرفه جويي و ذخيره سازي آب ( مديريت مصرف ) مي باشد.

9/4/2022 12:00:00 AM

75790

1401/06/22

UFW ( Unaccounted- For Water )

نشت يابي ، خطوط انتقال آب ، آب بحساب نيامده يا بدون درآمد ( UFW ) ، هدر رفت ظاهري ، هدر رفت واقعي، كنترل فشار ، مديريت هوشمند فشار، كنترل حوادث ، كنترل مصرف ، بالانسينگ آب ، هدررفت آب

ALC (Active Leakage Control) - Transmission ( trunk ) mains - NRW ( Non-Revenue Water - Non-physical losses - Real losses ( physical losses ) - UFW ( Unaccounted- For Water ) - - Water loss IWA ( Internationlal Water Association )