چکيده
ناحيه انتقال در خطوط ريلي، يكي از مناطق مستعد ايجاد ضربه ناشي از بار چرخ ناوگان ريلي مي‌باشد. در مناطقي نظير تونلها، پلها و ناحيه تغيير خط بالاستي به دال‌خط، ميزان آسيب وارد شده بر سازه خط بسيار بيشتر از ساير مناطق مسير ريلي مي‌باشد . با توجه به گزارش‌هاي مربوط به نگهداري و تعمير در ناحيه انتقال، مقدار نشست غير يكنواخت خط به طور قابل توجهي بيش از ساير نقاط خطوط ريلي مي‌باشد . هزينه و فعاليت‌هاي نگهداري و تعمير زياد در ناحيه انتقال به عنوان يك چالش مهم در خطوط راه‌آهن لحاظ شده است و تا به حال راهكارهاي
گوناگوني جهت بهبود وضعيت خط در نواحي انتقال (به خصوص در نواح ي منتهي به پلها) از سوي محققين مطرح شده است. در مطالعات، با تمركز بر مواردي مانند نشست غير يكنواخت خط، ايجاد فضاي خالي بين تراورس و لايه بالاست، تغيير رفتار ديناميكي خط در ناحيه خط-پل، راه‌حل‌هاي مختلفي را جهت بهبود وضعيت خطوط بالاستي در اين نواحي معرفي نموده‌اند. نتيجه چنين مطالعاتي، نزديك كردن سختي خط روي پل و ناحيه خط بالاستي به هم، كاهش ميزان نشست خط در ناحيه انتقال، كاهش و يا حذف فضاي خالي بين تراورس و لايه بالاست (پديده تراورس معلق)، بهبود خواص مكانيكي لايه باالست و كاهش خيز ريل در قبل و بعد از پل مي‌باشد. در اين پژوهش، مروري بر ادبيات فني در مورد انواع روسازي خطوط راه‌آهن در نواحي انتقال و پلها شده است. همچنين راهكارهاي توصيه شده در مورد بهبود عملكرد خط در ناحيه انتقال بررسي شده است. در پايان، نتايج بدست آمده و محدوديت‌هاي مطالعات گذشته مورد نقد و بررسي قرار گرفته است، و موضوعي براي پژوهش پايان نامه پيشنهاد شده است.
