چکيده
بتن يكي از پر مصـرف ترين مصـالح در صـنعت سـاخت مي باشـد كه با داشـتن نقاط قوت بسـيار نياز
به نگهداري آن در برابر مواد مخرب مي باشــد. يكي از اين مواد مخرب براي بتن ســولفات ها مي
باشند كه اين مواد با ورود به بتن سيماني يا ملات سيماني باعث زوال و تخريب مي شوند.
حركت و ورود يون هاي سـولفات كه معمولا همراه با آب وارد بتن و ملات مي شـوند باعث تبديل
هيدروكسـيد كلسـيم به سـولفات كلسـيم و تبديل آلومينات به مونوسـولفات واترينگايت مي شـود.
نتيجه مواد تشـكيل شـده پس از ورود سـولفات ها تشـكيل اترينگايت و تاماسـايت و از بين رفتن ژل
CSH ميباشـد. با از بين رفتن ژل CSH كه عامل قوام و مقاومت بتن اسـت و تشـكيل اترينگايت و
تاماسـايت كه واكنشـي انبسـاطي باعث كاهش مشـخصـات مكانيكي و دوام و در نتيجه تخريب بتن و
ملات هاي سـيماني مي شـود. ميزان و سـرعت اين واكنش ها به يون هاي نفوذ كرده در بتن و ديگر
مواد لازم جهت شـركت يون در واكنش بسـتگي دارد. راه هاي كنترل اين واكنش ها در وهله اول
جلو گيري از ورود يون ها يا كاهش تخلخل بتن يا ملات مي باشــد. عامل ديگر كم كردن يا كنترل
موادي همچون C3A اســت كه عامل گيرش اوليه ســيمان مي باشــد كه ميل واكنش با يون هاي
سـولفات را دارند. براي مقايسـه واكنش پذيري ملات ها آزمايش اسـتاندارد C1012 ASTM طراحي
شده است. از مشكلات اين آزمايش زمان بر بودن و هزينه زياد مي باشد.
در اين پژوهش بـه روش تســريع اين آزمـايش و روش و آزمـايش هـاي جـايگزين پيشــنهـاد شــده
پرداخته شـده اسـت. در طي بررسـي اين پيشـنهاد ها به نحوه كاركرد اين واكنش ها و عوامل كنترل
كننده و افزاينده سرعت اين واكنش ها پرداخته مي شود.
با بررســي روش هاي تســريع و عوامل موثر بر آن به نتايجي جهت كنترل و بهبود بتن و ملات در
برابر اين شـرايط مي توان رسـيد. مواردي همچون اسـتفاده از ملات و بتن هايي با آب به سـيمان كم
, كـاهش تخلخـل،عـدم اجـازه نفوذ يون هـا , اســتفـاده از مواد جـايگزين ســيمـان و مواد پوزولاني از
جمله راه هاي بهبود دوام در برابر اين گونه حملات مي باشـد. با توجه مقايسـه آن ها و پيدا كردن
بهترين ماده در دسـترس جهت اسـتفاده در مخلوط و كاهش سـيمان مصـرفي مواد جايگزين سـيمان
با دوام بهتر, كم هزينه تر و آسيب رساني كم تر به محيط زيست مي توان بيشنهاد داد.
با شـناخت اين عوامل مي توان هزينه هاي آزمايشـگاهي و اطمينان ازمخلوط هاي مورد اسـتفاده را
افزايش داد و با اين پيشـنهاد ها نحوي كنترل آن ها به مخلوط هاي با دوام تر و قابل دسـترس تر
برسيم.
