چکيده
براي دهه ها، صنعت خودرو تلاش هاي خود را بر توسعه خودروهاي كم مصرف و بدون آلايندگي متمركز كرده است. اخيرا،ً سازندگان تجهيزات اصلي(OEM) گام هاي مهمي را در جهت توسعه وسايل نقليه خودران برداشته اند. اگرچه هر دو تلاش براي دستيابي به تحرك پايدار از اهميت بالايي برخوردار هستند صنعت، تجربه رانندگي را معيار خريد غالب ميداند. بر اين اساس، توليدكنندگان بايد به درستي ويژگي هاي سنتي مانند ايمني، NVH و دوام را در تعادل با يكديگر جلو ببرند.
بحث NVH خودرو يا همان Noise, Vibration, Harshness و به خصوص به يكي از روش هاي آن يعني TPA كه مخفف Transfer Path Analysis ميباشد ، از روش هاي مهم و موثر براي آناليز ارتعاشات و مشخص شدن مقدار اثر هر منبع ارتعاش در نقاط مختلف خودرو ميباشد. اهميت اين بحث در اثرات مخرب آن در زمينه خستگي قطعات و كاهش طول عمر آن ها و همچنين در زمينه سلامتي و ايجاد محيطي مطلوب براي سرنشينان مشاهده مي شود.
در بهينه كردن عملكرد NVH، پيچيدگي به طور قابل توجهي افزايش مي يابد زيرا صداي دريافتي كلي به سطح و ماهيت منبع(هاي) نويز و همچنين به مسيرهايي كه بارهاي ساختاري و هوا قبل از آن ها دنبال مي كنند بستگي دارد. با توجه به اين پيچيدگي، رويكرد منبع-انتقال-گيرنده مناسب ترين روش براي بررسي و دركNVH تلقي مي شود. مفهوم رويكرد منبع-انتقال-گيرنده نسبتا ساده است. مشكلات نويز و ارتعاش از يك منبع نشات مي گيرد. اين منبع انرژي را از طريق يك يا چند مسير انتقال انتقال مي دهد كه مي تواند در ساختار يا هوا باشد. درمسيرهاي ساختاري، انرژي به صورت مكانيكي (مثلا از طريق پايه ها) از منبع به سازه منتقل مي شود و به عنوان انرژي ارتعاشي به گيرنده راه پيدا مي كند. در مورد مسيرهاي هوابرد، انرژي از منبع به هوا تابش ميشود. به اين ترتيب، محيط انتقال مسيرهاي هوابرد، هواي اطراف است. تصميم در مورد اينكه انتقال نويز را بصورت ساختاري يا صرفا از طريق هوا درنظر بگيريم به صورت ساده نميتوان تصميم گرفت زيرا براي مثال گاهي صدا از طريق ساختار منتقل شده و در انتهاي مسير خود از مسير هوايي خارج ميشود بنابراين در اين حالت تصميم برعهده مهندس است كه كدام قسمت از مسير را جزو مسير انتقال در نظر بگيرد كه اين براساس طرز رسيدن نويز به مقصد بررسي ميگردد.
مناسب ترين راه براي توصيف عيني منابع و همچنين مسيرهاي انتقال در مدل منبع-انتقال-گيرنده، TPA است. با استفاده از TPA ميتوان اثرات نويز را از منابع آنها، در طول مسير انتقالشان و تمام مسير تا گيرنده ارزيابي نمود. به اين ترتيب TPA بخش هاي مهندسي را قادر ميسازد تا اجزا و ساختار هايي را كه براي حل مشكلات NVH نياز به اصلاح دارند را شناسايي كنند. براي بهينه سازي خودرو در نهايت براي اين بخش ها ويژگي ها و ساختار مطلوب تري انتخاب مي شود تا به خروجي مطلوب برسند.
