چکيده
بيومواد با قابليت خود ترميمي و بازيابي يكپارچگي ساختاري خود مزاياي بسياري را براي كاربرد در زيست پزشكي ارائه مي دهد بري اين منظور مي توان از هيدروژل ها استفاده كرد آنها را مي توان به صورت هدفمند به روش تهاجمي از طريق يك سرنگ باريك بدون نياز به جراحي تهاجمي اداره كرد
هيدروژل هاي تزريقي به دليل ويسكوالاستيك و انتشار خود مي توانند بازسازي بافت را به طرق مختلف تسهيل كنند هيدروژل هاي تزريقي خود ترميم شونده، دسته خاصي بيومواد خود ترميم شونده كه مي توانند تحت تنش برشي سيال شوند{1}
از بين اسكفولد هايي كه در مهندسي بافت مورد استفاده قرار مي گيرند، هيدروژل ها اميدبخش ترين بيومواد هستند. اين شبكه هاي پليمري سه بعدي، توانايي جذب و نگهداري مقدار فراواني آب را دارند. بعلاوه، هيدروژل ها همانند بافت هاي بدن، ساختاري متخلخل داشته و امكان عبور و مرور (انتقال جرم) انواع مواد غذايي، ضايعات و ساير مولكول هاي زيستي را فرارهم مي آورند. با وجود شباهت هاي زياد هيدروژل به بافت هاي طبيعي، يك تفاوت عمده وجود دارد. بافت هاي طبيعي مي توانند پس از ايجاد جراحت هاي كوچك، خود را ترميم نمايند. در مقابل، اغلب هيدروژل هاي سنتزي، فاقد اين خاصيت بوده و در صورت بروز هر نوع نقصان و ترك، خواص مكانيكي آن افت پيدا مي كند
استفاده از هيدروژل هاي خود ترميم شونده در كابردهاي پزشكي، مانند مهندسي بافت به سرعت در حال افزايش است
