چکيده
اين مطالعه به بررسي ويژگي‌ها، مزايا و محدوديت‌هاي استفاده از گچ‌برگ به‌عنوان يك ماده ساختماني غيرسازه‌اي مي‌پردازد. گچ‌برگ به دليل قابليت‌هايش در عايق حرارتي، صوتي، و مقاومت در برابر رطوبت و آتش به‌طور گسترده در صنايع ساختماني استفاده مي‌شود. اين مقاله به بررسي تركيب شيميايي گچ، استانداردهاي مقاومت در برابر آتش و رطوبت، و تأثير افزودني‌هاي مختلف بر خواص مكانيكي و فيزيكي گچ‌برگ مي‌پردازد. همچنين، تأثير عوامل محيطي مانند زلزله و رطوبت بر عملكرد گچ‌برگ تحليل شده و راه‌حل‌هايي براي افزايش استحكام و كارايي اين مصالح ارائه مي‌گردد.
در بخش مرتبط با زلزله، آسيب‌هاي متداولي مانند جداشدگي اتصالات، شكستگي گچ‌برگ‌ها، و خرابي زيرسازي‌ها بررسي شده است. راهكارهايي نظير استفاده از طراحي‌هاي بهينه، تقويت اتصالات، و رعايت استانداردهاي نصب براي بهبود عملكرد لرزه‌اي پيشنهاد شده است. همچنين، تحليل هزينه‌هاي ناشي از تخريب عوامل غيرسازه‌اي نشان مي‌دهد كه تقويت و بهينه‌سازي گچ‌برگ‌ها مي‌تواند آسيب‌ها و هزينه‌ها را به‌طور قابل‌توجهي كاهش دهد.
در پايان، مبحث چرخه زندگي و بازيافت گچ‌برگ به‌عنوان يك گام مهم در بهينه‌سازي مصرف منابع طبيعي و كاهش ضايعات مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه استفاده از افزودني‌ها و بازيافت مي‌تواند خواص فيزيكي و مكانيكي گچ‌برگ را بهبود بخشد و آن را به يك گزينه پايدارتر براي ساخت‌وساز تبديل كند.
