چکيده
بشر همواره به دنبال راهكاري براي تخفيف اثر مخرب زلزله بر سازه ها بوده است. يكي از روشهايي كه امروزه در اين راستا، مورد توجه قرار گرفته است، استفاده ازجداسازي لرزه اي ميباشد. در اين روش با بالا بردن انعطاف پذيري افقي از طريق سيستم جداسازي پايه، زمان تناوب اصلي ساختمان را افزايش داده و آن را از محدوده مخرب زلزله خارج ميكنند.
جداگر لرزه اي LRB رفتار خطي و سختي كافي دارد ولي مقدار اتلاف انرژي كمي دارد از سوي ديگر جداگر اصطكاكي FS توانايي اتلاف انرژي قابل توجهي دارد ولي فاقد توانايي بازگشت به موقعيت اوليه مي باشد. به عبارتي در اين روش تركيبي با استفاده از جداگر لرزه اي LRB براي افزايش دوره ي تناوب طبيعي سازه و با استفاده از جداگر اصطكاكي FS جهت كنترل حداكثر نيروي منتقل شده به روسازه، استهلاك انرژي در محل جداگر و محدود نمودن مقوله جابجايي جداگر را به عنوان اهداف توامان دنبال مي كنيم .
لذا تركيب اين دو نوع جداگر سيستم اقتصادي و با كارايي جداسازي بالا فراهم مي آورد.
