چکيده
در مخازن نفتي، به علت وجود فاكتورهاي فيزيكي و زمينساختي، ميتوان حداكثر تا 50 درصد نفت موجود در آنها را برداشت كرد. با اين وجود، محاسبات نشان داده است كه تنها 1 درصد افزايش برداشت از مخازن نفت، معاد افزايش جهاني حدود 4.5 ميليارد تن نفت از آنهاست. بنابر اين، چندين سا است كه بازيابي نفت باقيمانده در مخازن، مورد بررسي و تحقيق قرار گرفته است. با بهرهگيري از روشهاي بازيابي نفت، ميتوان نفت بيشتري را آماده استخراج نمود.
از گذشته، براي دستيابي به ميزان بازيابي نفت بيشتر، روشها و تكنيكهاي زيادي بكار گرفته شدهاند كه از جمله آنها ميتوان به اسيدي كردن خميرهاي، شكست هيدروليكي، تزريق بخار، تزريق سيا و ساير روشها اشاره كرد. با وجود اينكه تمامي اين روشها در دستيابي به هدف مورد نظر موفقيتآميز بودهاند، اما، هر يك آنها شامل محدوديتها، موانع يا آسيبهاي ثانويهاي ميشدند كه سبب شد، صنايع اين حوزه، به استفاده از روشهاي جايگزين بازيابي نفت روي آورند. يكي از روشهاي جايگزين، استفاده از امواج فراصوت، براي تحريك چاههاست.
در اين پروژه، با بر شمردن محدوديتهاي ساير روشها، وجه برتري روش تحريك فراصوت بيان شد و با ارائه نتايج آزمايشات شبيهسازي و عملي، موثر بودن اين روش ارزيابي شد. همچنين، تاثير عوامل مخلتف موثر در بازيابي نفت، از جمله نقطه كار ترانسديوسرهاي فراصوت، مشخصههاي مخازن، مشخصههاي سيال درون مخزن، عوامل محيطي همچون دما و فشار، مشخصههاي چاههاي نفت و ساير موارد نيز به صورت عملي بررسي شد.
واژههاي كليدي: ازدياد برداشت نفت بازيابي نفت تحريك فراصوت آسيب نزديك ديواره چاه
