چکيده
شبكه گستردهاي از خطوط لوله، حمل و نقل حجم زيادي از محصولات را در فاصلههاي طولاني از چاههاي قابل استخراج به سايتهاي فرآيندي و همچنين مصرف در بر ميگيرد. از لحاظ تاريخي، خط لوله به عنوان يك روش حمل و نقل نسبتا ايمن شناخته شده است و به عنوان بهترين حالت حمل و نقل گاز و مايع در مقادير زياد محسوب ميشوند. خط لوله با گذشت زمان و آسيب ناشي از نيروهاي خارجي قرار ميگيرد و ممكن است تخريب و پوسيده شود. عامل اصلي نشتها ناشي از پوسيدگي لولهها هستند و بسياري از عوامل مانند خوردگي ميتوانند منجر به نشت شوند. صنعت خط لوله براي شناسايي و مشخصكردن ميزان تخريب و آسيب به روشهاي تست غير مخرب1 (NDT) متكي است در حالي كه خوردگي توسط ابزار بازرسي درون خطي2 (ILI) تشخيص داده ميشود، پيشبيني سرعت رشد خوردگي در خطوط لوله معمولا از طريق مدلهاي نرخ خوردگي انجام ميشود. براي مديريت يكپارچگي خط لوله، برنامهريزي براي انتخاب ابزار مناسب تشخيص خوردگي و همچنين مدل نرخ رشد خوردگي مهم است و ميتواند منجر به صرفهجويي قابل ملاحظه و عملياتيتر شدن ايمن خط لوله شود. در اين سمينار، فرمهاي معمول خوردگي خط لوله، ابزارهاي پيشرفته (ILI) و همچنين مدل هاي سرعت خوردگي بررسي خواهد شد.
شكلهاي معمول خوردگي خط لوله معرفي شده در اين سمينار عبارتند از: خوردگي يكنواخت / عمومي، خوردگي حفرهاي، كاويتاسيون و خوردگي فرسايشي، جريان گذرا خوردگي، خوردگي نفوذ ميكروباكتريايي.
در اين سمينار ابزارهاي تشخيص خوردگي درون خط (ILI) شامل ميزان نشت شار مغناطيسي3 (MFL)، اندازهگيري ضخامت ديواره و خوردگي توسط حسگرهاي فراصوتي4 (UT) بيان ميشود.