چکيده
چكيده
امروزه برنامه ريزي و اجراي تعمير و نگهداري به صورت تجربي صورت مي گيرد. در اين روش فعاليت ها به منظور حذف اثرات خرابي¬ها به جاي حذف دلايل آن¬ها انجام مي¬¬شوند. نتيجه وقوع مجدد خرابي¬ها و دوره¬هاي نگهداري مداوم و پرهزينه است. عيب ديگر اين روش اينست كه فعاليت¬هاي نگهداري اغلب غيرضروري هستند ( هدر دادن منابع). لازم به تذكر است كه با اعمال اين روش نگهداري دوره¬اي، حفظ قابليت اعتماد تجهيزات در طولاني مدت، قطعي نيست. بنابراين وجود يك روش نگهداري مؤثر به گونه¬اي كه انجام عملكرد خواسته شده تضمين شود ، ضروري مي باشد.
با استفاده از تكنيك RAMS مي¬توان روش نگهداري با بيشترين قابليت اعتماد و با استفاده از تحليل هزينه چرخه عمر مي توان به صرفه¬ترين روش را تعيين و انتخاب نمود.
در اين سمينار تجربيات RAMSمحور دنيا در مديريت زيربناهاي راه و راه آهن بررسي مي شود . به اين ترتيب كه در ابتدا با استفاده از توزيع ويبال، نرخ خرابي و قابليت اعتماد گزينه هاي مختلف طراحي محاسبه مي شود سپس با محاسبه هزينه هاي ساخت، بهره¬برداري و بازيافت، هزينه كل چرخه عمر به دست مي¬آيد. در نهايت با داشتن مقادير قابليت اعتماد و هزينه چرخه عمر گزينه هاي مختلف بهينه¬ترين گزينه از نظر عملكرد و هزينه محاسبه مي¬شود.
واژه‌هاي كليدي: قابليت اعتماد، هزينه چرخه عمر، RAMS، نرخ خرابي
